Kinderen die weigeren om groenten te eten

Het gedrag van de afwijzing van groenten bij kinderen is een afweermechanisme van de hersenen en het is de verantwoordelijkheid van de ouders om de geleidelijke inname van deze voedingsmiddelen te bevorderen.

Kinderen die weigeren om groenten te eten zijn overal in de wereld aanwezig. Hun reacties op deze voedingsmiddelen zijn bijna universeel. Ze trekken hun neus op, draaien hun hoofd weg, fronsen of ze graven in het eten totdat ze iets aantrekkelijks voor hun gehemelte hebben gevonden.

Sommige ouders zien dit gedrag als tekenen dat ze verwend zijn, maar zo is het gewoon. Er zijn organische factoren die hen activeren. Er zijn zelfs oorzaken van evolutionaire oorsprong. In tegenstelling tot wat we denken, is deze afwijzing meer gekoppeld aan de kleur van groenten dan aan de smaak.

Afweermechanismen van de hersenen

Wat betreft kleuren leiden groene en oranje nuances binnen maaltijden tot ontkenning bij jonge kinderen. Dit is de reden waarom veel kinderen tussen drie en vijf jaar oud een aardappel sneller leren kennen dan broccoli of spruitjes.

Hoewel deze acties deel uitmaken van het natuurlijke groeiproces van een kind, is het de verantwoordelijkheid van de ouders om de geleidelijke integratie van deze voedingsmiddelen, die de grootste bron van vezels, mineralen en vitamines vertegenwoordigen, te bevorderen.

Hoge gevoeligheid

Daaraan moeten we het lage niveau van calorieën toevoegen dat groenten hebben en die bittere smaak die de meeste van hen kenmerkt. Dit alles begint met de zogenaamde voedsel neofobie (instinctieve afwijzing van voedsel).

Het is het verlies van receptoren of hun onvermogen om smaak– en reukstimuli om te zetten in zenuwsignalen, waardoor die gevoeligheid na verloop van tijd verdwijnt.

Probeer heerlijke opties

Kinderen die weigeren om groenten te eten hebben de neiging om donkere bladgroenten te onderwaarderen, zoals:

• snijbiet
• aubergine
• spinazie
• komkommers
• radijs

Ze verdragen zoete aardappelen, rijpe tomaten en de groenten met een grotere zoetheid een beetje beter.

Het positieve van dit alles is het volgende. Net zoals het brein bereid is om alles uit te sluiten dat een bedreiging kan vormen, is het ook in staat te veranderen door ervaring of frequente blootstelling aan bepaalde gewoonten.

Daarom zeggen experts dat om de ‘minachting’ van groenten te boven te komen, je er bij het kind tussen de 12 en 14 keer op aan moet dringen om heerlijke gerechten te proeven die dezelfde smaak bevatten. Alleen dan zullen de hersenen de risico’s van het giftig zijn uitsluiten.

Hoe ga je om met kinderen die weigeren om groenten te eten?

De grootste fout die volwassenen kunnen maken, is het aanmoedigen om voedsel af te wijzen. Kinderen die weigeren om groenten te eten, krijgen geen goede hoeveelheid voedingsstoffen zoals:

• kalium
• natrium
• magnesium
• calcium 
• vitamine K

Bovendien zullen ze slechts kleine hoeveelheden antioxidanten en vitamine A binnen krijgen, die een goede gezondheid van hun huid, weefsels en slijmvliezen garanderen. Ook zullen ze hun organisme onvoldoende voorzien van doses koolhydraten, die essentieel zijn voor de preventie van darmaandoeningen en obstipatie.

Elk kind heeft zijn eigen voedingsstijl en hoewel het niet van de honger zal sterven, is het toch nodig om deze afwijzing van groenten te corrigeren.

Tips om te overwegen bij kinderen die weigeren om groenten te eten

• Leer hen door zelf als voorbeeld te dienen en probeer samen met het gezin te eten.
• Voeg niet zo vaak nieuwe voedingsmiddelen toe. De ideale frequentie is om de twee dagen.
• Bedenk dat variatie en kleuren niet helpen. Het handigste is om één groente per keer aan te bieden, althans in de eerste fase.
• Forceer ze niet om grote porties te eten. Het is het handigst om met kleine hapjes te beginnen.
• Varieer de bereidingen. Als ze de groente niet goed verdragen dan kun je het toevoegen aan een recept dat ze wel lekker vinden. Sappen en gebak zijn niet de beste opties.
• Snijd de groente in kleine stukken.
• Vermijd druk, straffen en bedreigingen.
• Voeg na de leeftijd van drie jaar altijd groenten toe en laat ze eraan wennen om het te proberen.
• Profiteer van de eetlust. Als ze honger hebben, is het heel goed mogelijk dat ze het opeten.
• Behoud geduld en sereniteit en werk altijd met positieve bekrachtiging in plaats van met argumenten.
• Beroep je op verbale beloningen. Met zinnen als “Goed gedaan”, “Kijk hoeveel je gegroeid bent”, kun je ze motiveren.
• Introduceer voedsel niet te snel en abrupt.

Deze suggesties geven meestal goede resultaten. Ze zijn misschien niet van toepassing op alle groenten, maar het is onwaarschijnlijk dat het kind alle soorten lekker vindt. Drie of vier soorten kunnen genoeg zijn om mee te beginnen.

Men moet niet vergeten dat elk proces tijd kost en verre van het te belonen of te beoordelen, moet het kinderen geleerd worden dat ze op eigen initiatief en met het oog op hun welzijn gezond moeten eten.