Kenmerken van hyperinsulinemie en behandeling
Stofwisselingsziekten manifesteren zich door verschillende signalen en symptomen en een verhoging van de insulinewaarden is er een van. In feite wordt het vaak met diabetes mellitus type 2 geassocieerd. Hyperinsulinemie is ernstig, hoewel de behandeling vrij eenvoudig is. Het artikel van vandaag zal het in detail bespreken.
Laten we eerst eens naar de functies van insuline kijken. Het is het hormoon dat de glucosespiegel in het bloed reguleert. Het bevordert dus de ingang van suiker naar de spieren en andere perifere weefsels.
Hyperinsulinemie
Dit is een bekende aandoening, maar het is moeilijk om een precieze definitie te geven van wat het is. Een aantal mensen beschrijven het als een teveel aan insuline in het bloed. Het is echter moeilijk te bepalen wanneer het aanwezig is, aangezien er geen referentiewaarden zijn.
In de meeste gevallen diagnosticeren artsen het bij het uitvoeren van tests voor andere ziekten (Spaanse link). Ze doen dit door tijdens een vastenperiode glucose- en insulinespiegels in het bloed te vergelijken.
De symptomen van deze hormonale verandering zijn niet precies, maar hoge insulinespiegels, hypoglykemie en lage bloedglucose komen vaak voor. Hypoglykemie is echter niet specifiek en kan een symptoom van veel pathologieën zijn (Spaanse link). De volgende vallen op onder de symptomen die mensen met hyperinsulinemie kunnen vertonen:
- Het verlangen naar suiker en koolhydraten.
- Gewichtstoename en moeite om het kwijt te raken.
- Vermoeidheid en gebrek aan motivatie.
- Gebrek aan concentratie.
- Toegenomen eetlust.
Behandeling van hyperinsulinemie
De behandeling van hyperinsulinemie lijkt sterk op die van diabetes mellitus type 2. De medische benadering richt zich voor beide op de verandering van levensstijl van de patiënt. Over het algemeen is het doel dat ze gezondere dagelijkse gewoonten aannemen.
Veranderingen in het dieet
Het eerste dat een arts iemand met hyperinsulinemie zal aanraden, is een gezond, caloriearm dieet voor gewichtsverlies. Onderzoekers hebben zelfs opgemerkt (Spaanse link) dat het verminderen van 5% tot 10% van het lichaamsgewicht voldoende is om verschillende metabolische omstandigheden te verbeteren.
In dit opzicht bevelen ze ook een aanzienlijke verlaging van de consumptie van koolhydraten aan om de bloedglucose te verlagen. Tegelijkertijd moeten ze de consumptie van verzadigde vetten en transvetten beperken (Engelse link).
In het ideale geval zouden ze een dagelijkse inname van minder dan 7% verzadigde vetten en minder dan 1% transvetten moeten behouden. Ze moeten bovendien ook de inname van vezelrijk voedsel verhogen, zoals granen, fruit en groenten.
Ze moeten daarnaast ook de consumptie van enkelvoudig onverzadigde en omega 3-vetten verhogen. De dagelijkse inname van eiwitten moet rond de 20% liggen.
Bewegen en gewichtsverlies
Dit deel gaat over het aanvullen van een gezond dieet om gewichtsverlies te bevorderen. Veranderingen in het dieet (Spaanse link) en een licht gewichtsverlies verminderen namelijk de kans op diabetes mellitus type 2 na hyperinsulinemie met 58%.
In dit opzicht verbetert 4 keer per week 30 of 40 minuten aërobe training je kwaliteit van leven. Het is daarnaast belangrijk om niet meer dan 2 dagen vrij te nemen tussen de routines. Dit is dan voornamelijk om betere resultaten te verkrijgen.
Begin bovendien als je een zittende levensstijl hebt met lichte oefeningen en verhoog de moeilijkheidsgraad geleidelijk naarmate je fysieke conditie verbetert .
Vermindering van stress
Psychische stress tast het lichaam aan en kan tot een overmatige afgifte van glucose aan de bloedbaan leiden en heeft als gevolg een extra afscheiding van insuline. Chronische stress bevordert hyperinsulinemie.
Het verminderen van stress maakt dus deel uit van de behandeling van hyperinsulinemie. Professionals adviseren daarom vaak om door middel van verschillende ontspanningstechnieken een minder hectisch leven te leiden.
Farmacologische en chirurgische behandeling voor hyperinsulinemie
Er zijn momenten dat er meer nodig is dan alleen veranderingen in levensstijl om het proces van hyperinsulinemie om te keren. In deze gevallen kan de patiënt een farmacologische behandeling nodig hebben, die aan zijn individuele behoeften moet worden aangepast. Dit zijn enkele van de medicijnen die een arts kan voorschrijven (Engelse link):
- Remmers van insuline-uitscheiding
- Dextrose of glucoseafgiftestimulerende middelen
- Remmers van het effect van insuline
Hyperinsulinemie kan in sommige gevallen het gevolg van een insulineproducerende alvleeskliertumor zijn. Deze gevallen vereisen dan iets agressievere aanpak, zelfs na een pancreatectomie.
Behandeling en levensstijl van hyperinsulinemie
Zoals je kunt zien, is de diagnose van hyperinsulinemie complex en blijft deze vaak onopgemerkt. Het behandelprotocol is echter eenvoudig toe te passen. In de meeste gevallen zal een ingrijpende verandering naar een gezondere levensstijl de situatie aanzienlijk verbeteren.
Ten slotte moet iedereen met hyperinsulinemie zijn of haar dieet verbeteren, lichamelijke activiteit verhogen en stress verminderen. Dit komt omdat dit de bloedsuikerspiegel verlaagt en daardoor de insulinesecretie vermindert.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Madonna R, De Caterina R. Aterogénesis y diabetes: resistencia a la insulina e hiperinsulinemia. Revista Española de Cardiología. 2012;65(4):309-313.
- Fung J, Berger A. Hyperinsulinemia and Insulin Resistance: Scope of the Problem. Journal of Insulin Resistance. 2016;1(1).
- Perez de Inestrosa B, Vallecillos Perez M, Torres A, Molina Perez M. Obesidad e hiperinsulinismo. Medicina General y de la Familia. 2014;3(1):5-7.
- Tovar, Alejandro Pinzón, and Samuel Yucumá Gutiérrez. “Hiperinsulinismo endógeno diagnosticado como epilepsia.” Revista Colombiana de Endocrinología, Diabetes & Metabolismo 3.1 (2017): 51-55.
- Turcios Tristá, Silvia Elena, et al. “Hipoglucemia por hiperinsulinismo endógeno.” Revista Cubana de Endocrinología 30.2 (2019).
- Cabezas-Zábala, Claudia Constanza, Blanca Cecilia Hernández-Torres, and Melier Vargas-Zárate. “Aceites y grasas: efectos en la salud y regulación mundial.” Revista de la Facultad de Medicina 64.4 (2016): 761-768.
- Tárraga López, Bárbara María. “Revisión de los efectos de la dieta cetogénica sobre enfermedades derivadas de la hiperinsulinemia y de la inflamación crónica de bajo grado.” (2019).
- Rojas, Joselyn, et al. “Insulinorresistencia e hiperinsulinemia como factores de riesgo para enfermedad cardiovascular.” Archivos Venezolanos de Farmacología y Terapéutica 27.1 (2008): 30-40.
- Burgos SJ, Luis. “Tumores neuroendocrinos del páncreas.” Revista médica de Chile 132.5 (2004): 627-634.
- DEL SÍNDROME, G. D. E. “Consenso Mexicano sobre el tratamiento integral del síndrome metabólico.” Rev Mex Cardiol 13.1 (2002): 4-30.
