Kenmerken van het syndroom van cyclisch braken

Het syndroom van cyclisch braken kan zich manifesteren met andere symptomen zoals diarree, hoofdpijn, en gevoeligheid voor licht. Het komt vaker voor bij kinderen, dus ouders moeten er op bedacht zijn en zo nodig een arts raadplegen.

Het syndroom van cyclisch braken is een moeilijke aandoening voor artsen om mee om te gaan. Dit syndroom bestaat uit intense braakneigingen zonder duidelijke oorzaak. Iemand met dit probleem kan echter perioden zonder braken hebben.

Mensen die dit syndroom meemaken kunnen echter schijnbaar beter worden om kort daarna weer een soortgelijke episode te krijgen (vandaar de naam van het syndroom). We weten nog steeds niet hoeveel mensen eraan lijden, maar schattingen geven aan dat ongeveer 2% van de kinderen onder de 6 jaar het heeft.

Maar ook volwassenen kunnen het syndroom van cyclisch braken ervaren en ermee gediagnosticeerd worden. Het artikel van vandaag beschrijft wat het is en hoe je het kunt herkennen.

Wat is het syndroom van cyclisch braken?

Braken is een aspecifiek symptoom bij de mens en het is meestal het gevolg van een gastro-intestinale infectie, nervositeit, intoxicatie, en vele andere oorzaken. Juist daarom is het syndroom van cyclisch braken moeilijk vast te stellen.

Zoals we hierboven al zeiden, bestaat dit syndroom uit episodes van voortdurend braken zonder schijnbare reden. De episoden kunnen uren of dagen duren. Het belangrijkste kenmerk van deze pathologie is dat er na een episode een probleemloze periode is.

Na een bepaalde tijd komt het braken echter weer terug. Interessant is dat de tweede episode meestal lijkt op de eerste. Dat wil zeggen, het braken komt en gaat en duurt praktisch even lang als de vorige.

Zoals we hierboven al zeiden, kan het elke leeftijd treffen, hoewel het veel vaker voorkomt bij kinderen. Wetenschappers hebben de oorzaak nog niet kunnen vinden, ook al beschreef iemand het voor het eerst in 1882. Ze merkten zeker op dat het vaker voorkomt bij meisjes en bij mensen met coeliakie.

Andere symptomen

Om te kunnen stellen dat een bepaalde aandoening eigenlijk het syndroom van cyclisch braken is, moet iemand minstens drie gelijksoortige episodes hebben. Er moet ook een periode van gezonde gezondheid tussen de episoden liggen.

De episoden beginnen meestal plotseling, bijna altijd ‘s nachts. Ook verschijnt het overgrote deel van de gevallen na een infectie of een stressvolle situatie. Sommigen geloven dat bepaald voedsel, zoals chocolade, ze kan uitlokken.

Bovendien zijn er meestal meer dan vier braakepisodes in één uur. Deze duren deze gemiddeld tussen één en vier dagen. Behalve de gelijkenis tussen de ene gebeurtenis en de andere, zijn ook de gezondheidsperioden vaak gelijk. Dat wil zeggen, de episoden liggen gelijkmatig tussen de ene en de andere.

Misselijkheid, diarree, en hoofdpijn komen ook vaak voor. Daarnaast ervaren mensen met deze aandoening vaak gevoeligheid voor licht en duizeligheid. Het is psychologisch een stressvolle en zelfs gênante situatie.

Hoe kan het syndroom van cyclisch braken behandeld worden?

Wat de oorzaak betreft, is er tot nu toe geen behandeling om cyclisch braken syndroom te genezen. De meeste maatregelen richten zich op het vermijden van mogelijke triggers. In feite kunnen bepaalde medicijnen, zoals propranolol, zelfs gebruikt worden om het te voorkomen.

De ziekte is zo veranderlijk en dus hangt de behandeling af van de behoeften van elke patiënt. Daarom zijn er verschillende medicijnen beschikbaar als de episode zich voordoet — ondanks alle preventieve maatregelen. Enkele voorbeelden daarvan zijn ondansetron (Spaanse link) en lorazepam.

Houd er rekening mee dat cyclisch braken tot uitdroging kan leiden. Nog meer als er ook diarree bij komt. Daarom is het essentieel om gehydrateerd te blijven en verloren elektrolyten zo most als je kunt te vervangen.

Raadpleeg altijd een arts bij herhaald braken

Tenslotte is het cyclisch braken syndroom nog steeds een mysterie voor artsen, vooral voor kinderartsen. Het is ook nodig andere ziekten met gelijkaardige symptomen uit te sluiten. Daarom is het belangrijk dat ouders een arts raadplegen en de situatie met hem doornemen.