Ken je de verschillende soorten polio?
De verschillende soorten polio zijn allemaal infectieziekten die vooral het zenuwstelsel van de patiënt aantasten. Zoals internationale bronnen zoals de Wereldgezondheidsorganisatie stellen, veroorzaakt het poliovirus, dat is samengesteld uit RNA en een eiwitcapside, deze ziekte.
Volgens verschillende onderzoeken (Engelse link) hebben experts drie serotypen (verschillende variëteiten) van poliomyelitis onderscheiden. Deskundigen ontdekten het laatste geval van serotype PV-2 in India in 1999. Men beschouwt deze ziekte dus als uitgeroeid.
Desalniettemin circuleren de serotypen PV-1 en PV-3 nog steeds in sommige populaties. Beide zijn zeer besmettelijk en veroorzaken paralytische poliomyelitis.
Over polio en de verspreiding ervan
De Wereldgezondheidsorganisatie rapporteerde cijfers over polio (Engelse link) die mensen in staat stellen een idee te krijgen van de wereldwijde situatie van het poliovirus. We vatten een paar zaken samen:
- In 1988, toen de wereldwijde strijd tegen deze ziekte begon, werden wereldwijd meer dan 350.000 gevallen ontdekt.
- Als gevolg van inperkings- en vaccinatie- inspanningen werden in 2018 slechts 18 gevallen wereldwijd gemeld. Dat is een vermindering van 99%.
- Deze ziekte treft vooral kinderen onder de vijf jaar.
Zoals je kunt zien, is polio in feite een ziekte uit het verleden. Toch is voorzichtigheid geboden. Deskundigen schatten dat als het virus niet volledig wordt uitgeroeid uit de laatste bolwerken, er in minder dan 10 jaar tijd meer dan 200.000 nieuwe gevallen kunnen optreden.
Dit artikel kan je ook interesseren:
Wereld Meningitis Dag: een ziekte met een vaccin
De verschillende soorten polio
Klinische studies laten zien dat er vier hoofdtypen polio zijn. We zetten ze voor je op een rij:
- Asymptomatische of subklinische polio. Het vormt ongeveer 90% van de wereldwijde gevallen.
- Kleine niet-CZS-ziekte. Veroorzaakt tot 9% van de gevallen. Het veroorzaakt koorts, malaise, misselijkheid, braken, diarree en obstipatie.
- Niet-paralytische aseptische meningitis. Deze variant veroorzaakt 1 tot 2% van de gevallen.
- Paralytische poliomyelitis. Hierbij gaat het om minder dan 1% van de gevallen.
Aangezien de eerste twee typen goedaardig zijn in hun ontwikkeling, zullen we onze aandacht richten op niet-paralytische aseptische meningitis en paralytische poliomyelitis. Hieronder leggen we alles uit wat je moet weten over beide varianten.
Niet-paralytische aseptische meningitis
Volgens wetenschappelijk onderzoek (Spaanse link) is aseptische meningitis een infectieus proces dat de hersenvliezen van het centrale zenuwstelsel (CZS) aantast en laat opzwellen. Het veroorzaakt de volgende symptomen:
- Koorts
- Hoofdpijn en stijve nek
- Algemene malaise
- Spierpijn
- Verlies van eetlust en braken
Volgens andere bibliografische bronnen (Spaanse link) heeft virale aseptische meningitis (zoals het poliovirus veroorzaakt) een goede prognose. Niet alleen poliovirus veroorzaakt het. In feite kunnen enterovirussen, herpesvirussen of HIV deze aandoening ook veroorzaken.
Ondanks het feit dat deze aandoening goedaardig is, kan ziekenhuisopname en het toedienen van antibiotica nodig zijn. We zeggen antibiotica, ook al wordt het veroorzaakt door virussen. Artsen zullen deze behandeling onmiddellijk starten bij de meest getroffen patiënten als een preventieve maatregel tegen een veel gevaarlijkere bacteriële meningitis.
Paralytische poliomyelitis
Dit is de meest ernstige manifestatie van polio. De bronnen die we hierboven hebben aangehaald, schatten dat één op de 200 patiënten onomkeerbare verlammingsverschijnselen zal krijgen, waarvan tot 10% zal overlijden ten gevolge van spierproblemen van de luchtwegen.
Het opsporen van deze ernstige variatie is een eenvoudige taak, aangezien de symptomen erg agressief zijn. Bibliografische bronnen (Spaanse link) melden dat vijf dagen na infectie diverse processen optreden zoals intense myalgieën (spierpijn) en beperkende spierspasmen.
Deze verschijnselen monden vervolgens uit in chronische zwakte van de ledematen. De verlamming bereikt zijn hoogtepunt meestal binnen een week na infectie. Het sterftecijfer in de acute fase is 5 tot 20%. Het ergste is dat er geen genezing is als de ziekte zich heeft gemanifesteerd.
De verlamming zal na deze kritieke fasen meestal met de jaren steeds verder verbeteren. Dit komt door een reïnnervatieproces (Spaanse link) dat de neuronen die onbeschadigd blijven, ondergaan. Afhankelijk van het getroffen gebied zijn er drie soorten paralytische poliomyelitis, te weten:
- spinale polio
- bulbospinale polio
- bulbaire polio
50% van de patiënten die deze ernstige manifestatie overleven, lijden vervolgens levenslang aan verzwakte spieren. 20% tot 85% van de patiënten die als kind polio gehad hebben kan het post-poliosyndroom ontwikkelen. Het veroorzaakt progressieve spieratrofie die de functionele capaciteit beperkt.
Om meer te weten, moet je lezen:
De reproductieve cyclus van virussen
Wat te onthouden over de verschillende soorten polio
Zoals we in dit artikel hebben uitgelegd, is polio – officieel poliomyelitis – een ziekte die in de meeste delen van de wereld onder controle is. Bovendien is 90% van de gevallen asymptomatisch, en daarom is het onwaarschijnlijk dat een klinisch beeld tegenwoordig in verband wordt gebracht met poliovirus.
Aan de andere kant zijn er zeer effectieve orale en intraveneuze poliovaccins, met een bescherming van 99% na drie doses. Als de wereldwijde inspanningen om polio uit te roeien doorgaan, zal polio binnenkort tot het verleden behoren.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Poliomielitis, WHO. Recogido a 31 de julio en https://www.who.int/topics/poliomyelitis/virus-vaccines/es/
- Troy, S. B., Ferreyra-Reyes, L., Huang, C., Sarnquist, C., Canizales-Quintero, S., Nelson, C., … & Maldonado, Y. A. (2014). Community circulation patterns of oral polio vaccine serotypes 1, 2, and 3 after Mexican national immunization weeks. The Journal of infectious diseases, 209(11), 1693-1699.
- Poliomielitis (epidemiología), WHO. Recogido a 31 de julio en https://www.who.int/es/news-room/fact-sheets/detail/poliomielitis
- Razavi, S. M., Mardani, M., & Salamati, P. (2016). Eradication of Polio in the World; Iran is at Risk for Reemerging of Polio: A Review of the Literature. Archives of Clinical Infectious Diseases, 11(4), e36867.
- Oteo, J. A. (2012). Meningitis aséptica aguda muchas causas a considerar. Enfermedades Infecciosas y Microbiología Clínica, 30(7), 359-360.
- Florén-Zabala, L., Chamizo-López, F. J., Eisman-Maraver, A., Pérez-González, C., de Ory-Marchón, F., Trallero-Maso, G., … & Pena-López, M. J. (2012). Meningitis aséptica en la población adulta. Etiología y utilidad de las técnicas moleculares en el manejo clínico del paciente. Enfermedades Infecciosas y Microbiología Clínica, 30(7), 361-366.
- Esteban, J. (2013). Poliomielitis paralítica. Nuevos problemas: el síndrome postpolio. Revista Española de Salud Pública, 87, 517-522.
- Manzanares, MD García, et al. “Tratamiento rehabilitador en el adulto con secuelas de poliomielitis.” Rehabilitación 39.1 (2005): 8-12.
- Sánchez, Juan Antonio Rodríguez, and Inés Guerra Santos. “La” rara” secuela de una epidemia: el caso del síndrome Post-Polio.” Enfermedades raras: Contribuciones a la investigación social y biomédica. CEASGA, 2019.
