Hypochondrie en het coronavirus: wat je moet weten

De angst die de COVID-19-pandemie veroorzaakt, is voor iedereen een uitdaging. Bovendien zijn hypochondrie en het coronavirus een combinatie die het begrip en de begeleiding van een psychotherapeut vereist.

Een van de psychologische verschijnselen die de afgelopen weken zeer zichtbaar zijn geworden, is die van hypochondrie en het coronavirus. Dit manifesteert zich op verschillende niveaus. In de mildste gevallen vermoeden individuen dat ze het virus hebben opgelopen en interpreteren ze bepaalde symptomen, zoals een simpele niesbui, verkeerd.

Bij ernstigere gevallen van hypochondrie en het coronavirus kunnen individuen overtuigd zijn dat ze de ziekte hebben en bovendien zelfs verschillende symptomen ontwikkelen. In werkelijkheid zijn ze echter gezond.

Deze mensen hebben veel te lijden, omdat ze echt geloven dat ze echt ziek zijn en daarvoor niet de medische zorg krijgen die ze denken nodig te hebben.

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat de huidige pandemie verschillende gevolgen heeft gehad. Daarbij kunnen we de mentale en emotionele gevolgen niet negeren.

Het constante bombardement van informatie en de algemene noodtoestand dragen beide bij aan een bijna continu gevoel van stress voor iedereen. Dit kan leiden tot het fenomeen hypochondrie.

Hypochondrie en het coronavirus

Hypochondrie wordt als een psychische stoornis gedefinieerd waarbij het belangrijkste kenmerk de angst om ziek te worden is. Deze angst brengt iemand ertoe zijn of haar fysiologische symptomen voortdurend te analyseren en deze herhaaldelijk te interpreteren als een indicatie van een of andere pathologie.

Er zijn veel gevallen waarin hypochondrie ervoor zorgt dat patiënten fysieke symptomen ontwikkelen. Deze kunnen bijvoorbeeld voor het grootste deel specifieke pijn en sommige vormen van verlamming omvatten, maar ook andere symptomen.

Het doel van mensen die aan hypochondrie lijden, is niet om anderen voor de gek te houden. Ze geloven eerder dat ze echt ziek zijn. Ze ervaren daarom echt symptomen.

De COVID-19-pandemie is een extra angstfactor waar iedereen non-stop over praat. Onder deze omstandigheden is het logisch dat de opkomst van zowel hypochondrie als het coronavirus toeneemt. Met andere woorden, de huidige situatie is een factor die bij de meeste hypochonders tot verhoogde symptomen leidt.

De pandemie van COVID-19 verhoogt de angst

Angst is een fenomeen dat zich op veel manieren uitdrukt en tot een grote verscheidenheid aan aandoeningen kan leiden. De meest voorkomende aandoening is een onevenredige angst voor de toekomst. Met andere woorden, het gaat om de verwachting dat het een dreigende dreiging is die grote schade zal aanrichten.

Onder normale omstandigheden maakt een angstig persoon zich zorgen over wat er zou kunnen gebeuren, zelfs als er geen echte aanwijzingen voor gevaar of risico zijn. In onze huidige omstandigheden bestaat er echter een reële bedreiging (Spaanse link). Bovendien veroorzaakt het al ernstige problemen.

Er heerst bovendien een gevoel van algemene onzekerheid (Spaanse link), omdat ze het einde voorlopig nog niet kunnen zien. Als gevolg hiervan ontwikkelen we allemaal een zekere mate van angst.

Als het echter gaat om personen die al last hebben van angst, dan nemen de angstniveaus nog meer toe. En met name voor mensen met hypochondrie is de huidige COVID-19-pandemie de perfecte storm.

Somatisatie en hypochondrie

Zelfs mensen die psychisch stabiel zijn, ervaren een redelijke mate van bezorgdheid over wat er aan de hand is. Niemand voelt zich comfortabel bij het nieuws over de verspreiding van het virus en de slachtoffers, of de onvermijdelijke sociale en economische gevolgen.

De meeste van ons keren naar onze normale gemoedstoestand terug en houden onze gedachten met andere dingen bezig. Iemand die aan enige mate van angst lijdt, of deze nu pathologisch is of niet, kan hierbij meer moeilijkheden ondervinden.

Ze kunnen bijvoorbeeld een obsessieve interesse ervaren in de kwestie en de toepasselijke preventieve maatregelen, evenals de somatisatie van de ziekte zelf. Dat wil zeggen, individuen kunnen vermoeden dat ze symptomen vertonen zonder enige echte reden te hebben.

Over het algemeen is het waarschijnlijker dat iemand bevestiging zoekt met een thermometer (bijvoorbeeld). Mensen die niet aan hypochondrie lijden worden zich daarbij vaak bewust van hun fout en maken zich er geen zorgen meer over.

Gevallen van hypochondrie zijn veel ernstiger. Deze individuen hebben een verzwakt vermogen om hun situatie objectief te evalueren en tot een redelijke conclusie te komen. Ze geloven eerder dat ze echt ziek zijn.

Ze zullen bovendien waarschijnlijk geloven dat ze het slachtoffer zijn van de nalatigheid van anderen die weigeren de ziekte te diagnosticeren en te behandelen.

Wat te doen bij hypochondrie en het coronavirus

We zijn ons allemaal bewust van de verschillende beschermende maatregelen die gezondheidsorganisaties sinds het begin van deze uitbraak hebben aanbevolen.

Naast quarantaine, sociale afstand en handen wassen, moeten we echter nog één maatregel toevoegen. Het is namelijk ook belangrijk om goed voor onze geestelijke gezondheid te zorgen.

Dit is dus een ander gebied waarop we onszelf moeten beschermen. Allereerst moeten we afzien van het opnemen van een catastrofale hoeveelheid informatie. Dit betekent natuurlijk niet dat we alle informatie moeten blokkeren en net doen alsof er niets aan de hand is.

Het is echter belangrijk om de hoeveelheid tijd die je aan lezen of kijken naar het nieuws besteedt te beperken en je geest toe te staan zich op andere dingen te concentreren. Ademhalingsoefeningen, sporten en mediteren kunnen daarbij helpen.

In het geval van hypochonders is het erg belangrijk om hun ideeën niet tegen te spreken. Dit zal hun gevoel van kwetsbaarheid alleen maar vergroten. Het is belangrijk om door te gaan met het nemen van de eventueel voorgeschreven medicatie en contact met een therapeut te houden die kan oriënteren wat ze kunnen doen om zich beter te voelen.