Hoe je je kind kunt helpen om met de dood om te gaan

Hoewel de dood een natuurlijk onderdeel van het leven is, lijden we het meest wanneer er een geliefde sterft. Kinderen moeten we helpen om met de dood om te gaan en de pijn die ze voelen te uiten.
Hoe je je kind kunt helpen om met de dood om te gaan

Geschreven door Thady Carabaño

Laatste update: 24 augustus, 2022

De dood is een onderdeel van het leven. Als we gehecht zijn aan een geliefde en die persoon sterft, dan maakt dat iedereen die van hen houdt van streek. Je kind helpen met de dood om te gaan kan moeilijk zijn, omdat kinderen de betekenis van het verlies niet begrijpen en ze hebben ons nodig om hen te helpen begrijpen dat ze hun gevoelens zonder angst moeten uiten.

Het concept van de ‘dood’ hangt af van de leeftijd

Kind met verdriet

Het begrip van een kind over de betekenis van de dood hangt af van zijn of haar leeftijd. Bij een baby tot 2 jaar neemt het kind alleen de afwezigheid van de overledene waar.

Rond de leeftijd van 3 jaar geloven kinderen misschien dat de dood tijdelijk en omkeerbaar is. Tussen de 5 en 6 jaar kunnen ze begrijpen dat het definitief is en begrijpen ze het verschil tussen leven en dood.

Ze weten dat mensen kunnen overlijden, maar pas rond de leeftijd van 8 of 9 jaar beseffen ze dat ze zelf ook dood kunnen gaan. Na de leeftijd van 10 jaar kunnen ze de betekenis van de dood volledig begrijpen.

Reacties van kinderen op de dood

Jongen zit te piekeren

Kinderen zullen handelen op basis van wat ze in hun gezin waarnemen. Wanneer een kind de dood van een geliefde moet ondergaan, dan zal hun reactie verschillen afhankelijk van de reacties die ze in de rest van hun gezin waarnemen.

In gezinnen die openlijk over het onderwerp spreken, krijgt het kind de gelegenheid om zijn of haar pijn en verdriet te uiten. Voor gezinnen die de dood als een taboe beschouwen, zal het voor het kind moeilijker zijn om ermee om te gaan, omdat het kind niet weet hoe hij zijn gevoelens moet uiten.

Sommige kinderen kunnen in stilte hun pijn uiten en anderen zullen hun verdriet laten zien. Aan de andere kant gedragen sommigen zich misschien oncontroleerbaar en boos. Er kunnen ook tekenen zijn van emotionele regressie, angst, woede en depressie. Het hangt ook af van de relatie die ze met het overleden familielid hadden.

Afhankelijk van de leeftijd van het kind kunnen ook reacties op de dood op school voorkomen. Er kunnen problemen optreden zoals gebrek aan aandacht en concentratie, geheugenproblemen (vergeetachtigheid komt vaak voor) en schoolprestaties kunnen afnemen.

Misschien ook interessant om te lezen:
Stress bij kinderen die door ouders wordt veroorzaakt

Methoden om je kind te helpen om met de dood om te gaan

Net zoals de leeftijd van het kind van invloed is op de manier waarop ze met de dood omgaan, is hoe hecht ze met het familielid waren, net zo belangrijk. Het overlijden van een opa, oma, oom of neef zal niet zo traumatisch zijn als het overlijden van een ouder of een broer.

Waar mogelijk is het echter belangrijk om hen te helpen om de dood onder ogen te zien, hun pijn te uiten en het rouwproces te beginnen om het verlies van die geliefde te overwinnen.

Laat het ze zo snel mogelijk weten

Er is geen perfecte tijd om hen over de dood van een geliefde te vertellen. Het moet zo snel mogelijk worden gedaan om een kind te helpen om met de dood van een familielid om te gaan.

Als de moeder of vader is overleden, dan is het beter als de overlevende ouder het nieuws deelt. Als het te zwaar voor je is, moet de verantwoordelijkheid misschien aan een ander naast familielid worden gegeven.

Vermijd eufemismen

Oma is niet ‘weggegaan’. Kinderen moeten duidelijk te horen krijgen dat de dood definitief is. Beantwoord al hun vragen op de meest natuurlijke en rustige manier mogelijk. Gebruik de juiste taal voor hun leeftijd, je moet ervoor zorgen dat het kind het begrijpt.

Je hoeft een kind geen informatie te geven waar hij niet om heeft gevraagd. Als het een oudere of een zieke is, leg dan uit dat we allemaal dood zullen gaan nadat we oud zijn geworden of ziek zijn geworden. Je kunt ook uitleggen, als het een ongeluk was, dat wat er gebeurd is het lichaam van de overledene heeft beïnvloed.

Laat ze hun gevoelens uiten

Meisje huilt van verdriet

Door ze hun emoties te laten uiten, kunnen ze beter met de dood van een familielid omgaan. De dood van een vader of moeder zorgt voor een grote leegte. De achtergebleven ouder moet proberen om bij het ontvangen van het nieuws of tijdens de begrafenis alle emoties of emotionele behoeften van het kind te ondersteunen.

Met andere woorden, het kind heeft misschien je schouder nodig om op te huilen. Anderen zullen moeten praten. Ze kunnen zelfs spelen of hyperactief zijn bij de begrafenis. Laat ze zich vrij bewegen. Het is mogelijk dat ze tijdens het spelen van de overweldigende emoties worden afgeleid.

Wees niet overbezorgd

Sommige ouders vinden dat ze hun kinderen tegen de dood moeten beschermen. Ze mogen geen begrafenissen bijwonen, niet huilen of over de overledene praten. Ze verzinnen zelfs verhalen over de dood om kinderen zogenaamd tegen pijn te beschermen.

Ondanks deze goede bedoelingen helpt het kinderen niet. Jonge kinderen moeten hun gevoelens uiten en vertellen hoeveel ze het overleden familielid missen.

Uit je eigen pijn

Het is goed voor je kind om je rouw over de dood van je dierbaren te zien. Als je openlijk de pijn ziet die je overweldigt, dan kun je uitdrukken wat je over het verlies van dat geliefde familielid voelt. Je eigen gevoelens kunnen uiten is een manier om je kinderen te helpen om met de dood van een familielid om te gaan.

Huilen is noodzakelijk en natuurlijk als je zo’n intense pijn voelt voor het verlies van iemand van wie je houdt. Waar je op moet letten, is om je kinderen niet bang te maken. Kinderen mogen je niet op het breekpunt zien, anders maken ze zich zorgen dat ze jou ook zullen verliezen. De manier waarop je met je pijn omgaat, zal hen helpen om het verlies te overwinnen.

Afscheid nemen is essentieel voor het starten van het rouwproces

Schrijven om met de dood om te gaan

Een brief schrijven is een goede manier om een kind te helpen om met de dood van een familielid om te gaan. Of het kind al dan niet de begrafenis van een geliefde moet bijwonen, hangt af van het gezin en het kind.

Als ze oud genoeg zijn, is het belangrijk om uit te leggen wat er tijdens een begrafenis gebeurt. Kinderen kunnen zelf beslissen of ze mee willen doen en dat het goed is.

Kinderen die besluiten om een begrafenis bij te wonen, kunnen op elk moment vertrekken. Respecteer hun beslissing, dwing ze niet om daar te zijn. In dit geval is het goed dat je praat met iemand die jij en je kind vertrouwen, zodat als ze willen vertrekken ze ook weg kunnen gaan.

Probeer in ieder geval het kind afscheid te laten nemen. Als het kind de begrafenis niet wil bijwonen, kunnen ze dit doen door een brief te schrijven. Ze kunnen de rustplaats ook op een later tijdstip bezoeken.

Afscheid nemen is essentieel voor het starten van het rouwproces en helpt kinderen met de dood van een familielid om te gaan, maar het hoeft niet beslist te gebeuren waar het lichaam van de overleden familielid bij is.


Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.