Het gebrekkig zien van kleuren of kleurenblindheid
Het slecht of gebrekkig zien van kleuren, beter bekend als kleurenblindheid, verwijst naar een probleem om kleuren waar te nemen en ze te onderscheiden. Om deze reden verwarren veel mensen kleuren zoals blauw, geel, rood of groen. De vraag die bij de meeste mensen opkomt is: wat is de oorzaak van dit probleem?
Een aantal artikelen wijst erop dat tot 8% van de bevolking aan dit zichtprobleem lijdt. Dit is een vrij hoog percentage en waarschijnlijk kennen veel van onze lezers iemand met een gebrekkige waarneming van kleuren. In dit artikel zullen we bekijken wat deze aandoening kan veroorzaken.
Wat veroorzaakt het gebrekkig zien van kleuren?
Zoals we hebben opgemerkt, is kleurenblindheid een probleem om kleuren te zien en ze te onderscheiden. Het wordt als een genetisch defect beschouwd, zoals aangegeven in de Study of a Genetic Anomaly: Color Blindness (Spaanse link).
Dit genetische defect heeft met een X-chromosoom te maken dat deze aandoening veroorzaakt. Soms kun je een drager zijn en het slecht zien van kleuren overbrengen zonder zelf de aandoening te hebben.
Van wat we tot nu toe hebben gezien, komt kleurenblindheid veel vaker bij mannen dan bij vrouwen voor (Spaanse link). Dit komt doordat vrouwen twee X-chromosomen hebben. Om kleurenblind te zijn, moeten beide chromosomen de genetische verandering hebben ondergaan, anders zullen ze geen last van kleurenblindheid hebben.
Ondanks het feit dat kleurenblindheid in de overgrote meerderheid van de gevallen een genetische oorzaak heeft, kan het ook door dyschromatopsie worden veroorzaakt, een gezichtsstoornis die dezelfde effecten als kleurenblindheid veroorzaakt, maar het gevolg van beschadiging van de oogzenuw of het netvlies is.
In andere omstandigheden kan de ziekte van Alzheimer problemen bij het waarnemen van kleuren veroorzaken. Daarnaast kan een aantal medicijnen die bedoeld zijn om erectiestoornissen of verschillende psychologische problemen te behandelen, ook het slecht zien van kleuren veroorzaken.
Als je tijdens je werk met chemicaliën omgaat, dan dien je je ogen goed met een veiligheidsbril te beschermen, aangezien chemicaliën kleurenblindheid kunnen veroorzaken.
Misschien ook interessant om te lezen:
Chromosomale inactivering: een belangrijk proces in de geslachtsbepaling
Soorten kleurenblindheid
Wanneer mensen minde goed kleuren kunnen waarnemen, dan hebben ze ook een specifiek type kleurenblindheid. Ze zijn niet allemaal hetzelfde en ze hebben niet allemaal dezelfde invloed op het leven van de patiënt. Hieronder staan de typen die momenteel bekend zijn:
- Achromatisch: bij dit type onderscheidt iemand geen enkele kleur. Hun zicht is alleen in wart-wit.
- Dichromatisch: problemen om de kleuren groen, blauw of rood waar te nemen.
- Trichromatisch: bij dit type kan iemand de drie primaire kleuren zien, maar ze met elkaar verwarren.
Normaal gesproken hebben mensen die verminderd kleuren waarnemen dichromatisme of trichromatisme. Het is heel ongebruikelijk dat mensen deze aandoening hebben, omdat onze ogen zijn ontworpen om kleuren waar te nemen (iets dat niet bij alle dieren gebeurt).
Misschien ook interessant om te lezen:
Vier superfoods voor de gezondheid van je ogen
Behandelingsopties
Iets dat we duidelijk moeten maken, is dat het slecht kunnen zien van kleuren niet te genezen is. In feite wennen de meeste mensen aan hun manier om kleuren waar te nemen zonder dat dit hun leven aanzienlijk beïnvloedt.
De situatie is anders voor degenen die aan achromatisme lijden. Het niet kunnen onderscheiden van kleuren kan voor aanzienlijke belemmeringen en beperkingen zorgen. Mensen met kleurenblindheid ontwikkelen echter verschillende technieken om bijvoorbeeld de kleuren van een verkeerslicht te onderscheiden.
Een bril voor kleurenblindheid klinkt misschien als een goede optie voor mensen met kleurenblindheid. Ze zijn echter geen behandeling, maar een hulpmiddel en ze werken niet voor achromatische mensen.
Wat deze bril doet, is de kleuren tussen blauw en groen filteren, waardoor tinten die verwarring kunnen veroorzaken worden verminderd. Ze werken daarom heel goed bij dichromatische mensen. Het is echter symptoombestrijding en mensen die kleurenblind zijn zullen hun hele leven met deze aandoening moeten leven.
Ben je kleurenblind? Kun je slecht kleuren onderscheiden? We hopen dat dit artikel je heeft geholpen om dit genetische defect een beetje beter te begrijpen. Veel mensen om je heen kunnen deze aandoening ook hebben.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Duque Vaca, M. A. (2014). Creación de Patrones de Accesibilidad y Usabilidad web que mejoren la navegación por parte de las personas que presentan daltonismo en la Ciudad de Riobamba (Master’s thesis, Escuela Superior Politécnica de Chimborazo).
- Moreira Villegas, H. (2011). Uso de términos de color básicos en daltónicos dicrómatas y personas de edad avanzada (Doctoral dissertation, Universidad Complutense de Madrid, Servicio de Publicaciones).
- Tscherning, M., Kayser, B., & Menacho, M. (1904). El daltonismo. Archivos de Oftalmología Hispano-Americanos, 4(48), 821.
- Uribe Leal, R. A. (2015). Ajuste en luminancia y espacios de color para generar contrastes visibles para personas con daltonismo tricromático anómalo (Doctoral dissertation).
