Faryngotonsillitis: symptomen, oorzaken en behandeling

De symptomen van faryngotonsillitis zijn meestal een zere keel, hoofdpijn en algemeen ongemak. De oorsprong is viraal of bacterieel en de behandeling hangt af van de oorzaak.

Faryngotonsillitis is een veel voorkomende aandoening die bestaat uit een infectie van de keelholte en de amandelen. De overgrote meerderheid van de gevallen is te wijten aan een virus, maar kan ook een bacteriële oorsprong hebben. Dit betekent dat de symptomen van geval tot geval verschillen.

Bacteriële faryngotonsillitis komt eigenlijk vrij vaak voor bij kinderen jonger dan drie jaar. Om deze reden komt deze aandoening vaker voor tijdens de wintermaanden, omdat virussen dan een voordeel hebben.

Volwassenen kunnen deze ziekte, een goedaardige aandoening die meestal na korte tijd verdwijnt, ook ervaren. Er kunnen wel complicaties optreden. Lees dit artikel verder voor meer informatie over de oorzaken, symptomen en behandelingen van faryngotonsillitis.

Wat zijn de oorzaken van faryngotonsillitis?

Veel mensen denken nog steeds dat zaken als het eten van ijsjes, blootsvoets lopen of zich niet warm houden onder andere faryngotonisillitis, verkoudheid en griep kunnen veroorzaken. Dit is echter niet het geval. Het is een besmettelijke aandoening die wordt verkregen door contact met een virus of bacterie.

De meeste gevallen verspreiden zich door de lucht, door druppeltjes die vrijkomen bij hoesten of niezen. Het kan ook te wijten zijn aan direct contact met iemand die al besmet is. De meest voorkomende micro-organismen die dit veroorzaken zijn:

• Virussen zoals adenovirus, Epstein-Barrvirus en rhinovirus.
• Bacteriën zoals Streptococcus pyogenes (Spaanse link).

Dit zijn degenen die het vaakst betrokken zijn bij deze aandoening, hoewel ook veel andere micro-organismen dit kunnen veroorzaken. Het belangrijkste is om de veroorzaker door middel van symptomen of tests te bepalen, of het nu een virus of een bacterie is.

Symptomen

Zoals we hierboven al zeiden, variëren de symptomen van faryngotonsillitis, afhankelijk van of het te wijten is aan  een virus of bacterie. Beide gevallen zullen zich echter hoogstwaarschijnlijk manifesteren met koorts, keelpijn en hoofdpijn.

Virale faryngotonsillitis begint geleidelijk en de symptomen zijn vergelijkbaar met die van verkoudheid- licht ongemak, lichte koorts en vermoeidheid. Verder zijn de amandelen en keelholte meestal rood en gezwollen.

De bacteriële vorm is intenser. Het begint abrupt, met hoge koorts en toegenomen ongemak. De cervicale klieren hebben de neiging te zwellen en de amandelen zijn vaak etterig. Bovendien kunnen er rode vlekken op het gehemelte verschijnen. Soms treedt er zelfs huiduitslag op.

Behandeling van faryngotonsillitis

Meestal kan de oorzaak van faryngotonsillitis worden bepaald door de symptomen. De behandelende arts moet de keel onderzoeken om te controleren of er pus uit de amandelen sijpelt. Ze zullen ook de mate van ontsteking beoordelen. De veroorzaker is echter niet altijd gemakkelijk te identificeren.

Een goede diagnose is belangrijk omdat de behandeling afhankelijk is van de oorzaak. Artsen laten soms microbiologische analyses uitvoeren om deze te bepalen.

Ze kunnen bijvoorbeeld een snelle antigene detectietest doen, omdat ze dan weten of het te wijten is aan een besmetting met  Streptococcus pyogenes. Ze kunnen ook een kweek van het faryngeale exsudaat nemen, hoewel dit onderzoek een veel langzamer proces is.

Zodra ze weten of de oorzaak bacterieel of viraal is, kiezen ze de juiste behandeling. Ze zullen bijvoorbeeld zo nodig een antibioticum voorschrijven als de aandoening bacterieel is. Orale penicilline gedurende een week tot tien dagen is de meest gebruikelijke behandeling.

Daarentegen heeft virale faryngotonsillitis geen antibiotica nodig. Vandaar het belang om te bepalen wat de oorzaak is. Dit komt omdat onnodig antibiotica-gebruik kan leiden tot resistentie bij de micro-organismen.

In deze gevallen worden vaak niet steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) aanbevolen om pijn te verlichten. De belangrijkste manier van handelen is om indien nodig een arts te raadplegen en geen medicijnen te nemen die niet is voorgeschreven.