De toepassingen en bijwerkingen van Norfloxacine

Vanwege zijn krachtige bacteriedodende werking bestrijdt norfloxacine micro-organismen die resistent zijn tegen andere geneesmiddelen. Waar is het voor? Wat zijn de bijwerkingen? Ontdek hier de antwoorden!

Beoordeeld en goedgekeurd door de apotheker Franciele Rohor de Souza.

Geschreven door Equipo Editorial

Laatste update: 23 november, 2022

Norfloxacine is een antibioticum dat tot de klasse van fluorchinolon-antibiotica behoort. Het is een breedspectrum bacteriedodend middel tegen grampositieve en gramnegatieve aerobe pathogene micro-organismen. In dit artikel zullen we zowel de toepassingen als de bijwerkingen van norfloxacine toelichten.

Dit antibioticum remt de synthese van desoxyribonucleïnezuur in bacteriën. Hierdoor bestrijdt norfloxacine met zijn krachtige bacteriedodende werking micro-organismen die resistent zijn tegen andere geneesmiddelen.

Toepassing en bijwerkingen van norfloxacine

Norfloxacine behoort tot de farmacotherapeutische groep ontsmettende en ontstekingsremmende middelen voor de urinewegen. Dit medicijn wordt bij de behandeling van urineweginfecties gebruikt zoals:

• cystitis: een acute blaasontsteking.
• recidiverende urineweginfectie.
• cystopielitis: ontsteking van de urineblaas en het nierbekken.

Idealiter vragen artsen om een kweekje te laten maken, om het micro-organisme te kunnen analyseren dat de gevoeligheid van de infectie voor behandeling bepaalt. Norfloxacine is een medicijn dat bij urineweginfecties wordt aanbevolen.

Hoe neem je norfloxacine in?

Allereerst is het ‘t vermelden waard dat dit medicijn meestal zonder voedsel moet worden ingenomen. Dat wil zeggen een of twee uur voor of na de maaltijd. Het hangt echter allemaal af van het kweekresultaat en de ernst van de infectie.

Volwassenen met een urineweginfectie moeten elke 12 uur 1 tablet innemen gedurende 7 tot 10 dagen. Als ze echter last hebben van acute ongecompliceerde cystitis, dan kan de behandeling 3 tot 7 dagen duren.

In gevallen van chronische terugkerende infecties duurt de behandeling tot 12 weken. Als de behandeling echter in week vier goede resultaten oplevert, dan kan de arts de dosis verlagen tot eenmaal per dag.

Bijwerkingen van norfloxacine

De meest voorkomende bijwerkingen van norfloxacine zijn gastro-intestinale, psychische en huidreacties. Patiënten kunnen echter ook last hebben van onder andere:

• misselijkheid
• hoofdpijn
• duizeligheid
• brandend maagzuur
• pijn
• diarree

Er zijn ook andere minder vaak voorkomende bijwerkingen die ernstig, langdurig en soms onomkeerbaar kunnen worden. Ze kunnen het lichaam op verschillende niveaus en systemen beïnvloeden, wat vervolgens in verschillende soorten problemen en reacties kan resulteren.

Overgevoeligheden en maag-darmstoornissen

De meest voorkomende bijwerkingen van norfloxacine op het gebied van overgevoeligheden en maag-darmstoornissen zijn onder andere de volgende reacties:

• anafylaxie
• angio-oedeem
• kortademigheid
• vasculitis
• galbulten
• artritis
• spierpijn en gewrichtspijn

Daarnaast zijn kunnen als bijwerkingen van nofloxacine ook gastro-intestinale aandoeningen ontstaan zoals pseudomembraneuze colitis, pancreatitis, geelzucht en hepatitis.

Norfloxacine kan bovendien bijwerkingen veroorzaken zoals maagklachten, hoofdpijn en diarree. In sommige gevallen leidt dit echter tot andere, ernstigere reacties. Hier kun je een wetenschappelijk artikel in het Engels of Spaans over gastro-intestinale aandoeningen lezen.

Reacties van de huid

Er zijn gevallen van lichtgevoeligheidsreacties geweest bij patiënten die werden behandeld met norfloxacine en die hun huid vervolgens aan te veel de zon hadden blootgesteld.

Als deze symptomen zich manifesteren, dan moet je de behandeling met dit medicijn stoppen. Vermijd tijdens de behandeling directe blootstelling aan de zon om dan mogelijke risico’s van lichtgevoeligheid te voorkomen. Andere reacties kunnen ook optreden zoals:

• exfoliatieve dermatitis of erytrodermie
• erythema multiforme
• vasculitis
• toxische epidermale necrolyse
• het Stevens-Johnson-syndroom

Reacties van de spieren en het bindweefsel

Er kunnen peesontstekingen en peesrupturen optreden, vooral van de achillespees. Dit kan ook bilateraal optreden. Er zijn ook gevallen van dit soort problemen geweest in de eerste 48 uur na het starten van de behandeling met quinolonen en fluorochinolonen.

Bovendien zijn in sommige gevallen deze problemen zelfs tot enkele maanden na het stoppen van de behandeling ontstaan. De volgende patiënten kunnen een verhoogd risico op peesontsteking en peesruptuur hebben:

• Patiënten die een orgaantransplantatie hebben ontvangen.
• Patiënten met nierfalen.
• Oudere patiënten.
• Patiënten die gelijktijdig met corticosteroïden worden behandeld.

Bij het eerste teken van tendinitis, zoals pijn of zwelling, zal de arts de behandeling met norfloxacine staken en overwegen andere behandelingen te proberen. Bovendien moet je goed voor de aangetaste lichaamsdeel zorgen om een goed herstel te garanderen. Bij het eerste teken van tendinitis is het erg belangrijk om direct contact op te nemen met je arts.

Perifere neuropathie

Er zijn ook meldingen geweest van sensorische of sensorimotorische polyneuropathie. Als gevolg hiervan kan deze aandoening paresthesie, hypesthesie, dysesthesie of zwakte veroorzaken.

Patiënten die met norfloxacine worden behandeld moeten hun arts informeren als zich symptomen van neuropathie voordoen. Deze symptomen zijn onder andere:

• pijn
• tintelingen
• branderigheid
• gevoelloosheid
• algemene zwakte

Reacties van het hart

Soms zijn quinolonen geassocieerd met QT-verlenging, wat aan te tonen is op een elektrocardiogram. Lees hier een wetenschappelijk Spaans artikel over QT-verlenging. Ze zijn echter ook met gevallen van aritmieën in verband gebracht.

Patiënten met hypokaliëmie of bradycardie moeten daarom voorzichtig zijn. Daarnaast moeten patiënten die tegen hartritmestoornissen worden behandeld met met klasse I of III middelen ook voorzichtig zijn.

Conclusie

Volgens de AEMPS (Spaans Geneesmiddelenbureau) moeten medische professionals quinolonen of fluorochinolonen in uitzonderlijke gevallen voor de behandeling van milde tot matig ernstige infecties voorschrijven. Namelijk alleen wanneer andere antibiotica geen goede resultaten opleveren of wanneer de patiënt ze niet verdraagt.

Raadpleeg altijd je arts of apotheker als je vragen hebt over de behandeling en bijwerkingen van dit medicijn. Op deze manier voorkom je  mogelijke complicaties en problemen.