Het Cassandracomplex en de marginalisering van vrouwen

Het Cassandracomplex is de neiging zich moedig te gedragen om te vermijden dat je ondergewaardeerd wordt. Tegenwoordig vertonen vrouwen over de hele wereld dit gedragspatroon.

Het Cassandracomplex is een term uit de Ilyas van Homerus. Deze mythe is één van de beroemdste ter wereld.

Deze mythe vertelt dat Apollo, de god van de voorspelling, was betoverd door de schoonheid van Cassandra. Zij was de dochter van de koning van Troje. In ruil voor haar liefde deed Apollo haar een aanbod.

Hij beloofde haar de gave om te voorspellen. Maar Cassandra hield niet van Apollo. Ze aanvaardde het geschenk maar weigerde om in ruil daarvoor Apollo te vergezellen. Haar daad maakte hem kapot. Maar hij was vooral vervuld van woede.

Dus keerde Apollo terug om Cassandra te vervloeken. Hij liet haar zien wat zou gebeuren. Niemand zou geloven dat haar voorspellingen uit zouden komen, hoewel dat wel het geval was.

De gave werd dus een vloek. Het leed van Cassandra was dat zij de toekomst kon zien terwijl anderen deze waarheden onderschatten.

Onderwaardering geeft je het gevoel minderwaardig te zijn

Wat men het Cassandracomplex noemt, is wanneer vrouwen zich op meerdere vlakken in hun leven minderwaardig voelen. Eigenlijk baseren ze hun identiteit op vooroordelen die al over hen bestaan.

Sommige vrouwen geven toe dat ze te zwak zijn. Ze beweren dat ze bij alles beginnen te huilen, dat ze altijd het slachtoffer zijn…

Maar anderen zitten verstrikt in zinnen zoals de volgende : “mijn tijd is voorbij” of “ze hebben geen man gevonden om hen bij te staan.”

Het gevolg is dat ze een identiteit opbouwen op basis van afhankelijkheid. Hun identiteit steunt ook op de zoektocht naar bevestiging van anderen. Ze hebben een laag zelfbeeld en de neiging om zich voor alles verantwoordelijk te voelen.

Dit is wat er met Cassandra in de mythe gebeurde. We kunnen het in het algemeen als volgt samenvatten:

• Wat ze eigenlijk wilde, is de bevestiging van anderen op basis van haar voorspellingen. Maar het enige was ze kreeg, was afwijzingen.
• Ze wou haar geliefden redden van onheil door hen vooraf te vertellen wat er zou gebeuren. Maar ze vertrouwden haar niet. Om die redenen voelde ze zich slecht en verloor ze haar zelfvertrouwen.

In het Cassandracomplex is de neiging om moed te vertonen altijd aanwezig . Dat komt omdat mensen denken dat ze op die manier respect en liefde van anderen zullen krijgen.

Maar dat gebeurt echter niet. Je wordt alleen maar afgewezen.

Het Cassandracomplex veroorzaakt psychologische veranderingen

Vrouwen die aan dit complex lijden, voelen zich ondergewaardeerd. Het gevolg is dat zij belangrijke psychologische veranderingen ondergaan.

Eén van die veranderingen heeft te maken met perfectionisme. Ze willen alles onder controle houden. Als deze houding overdreven wordt, dan is dit zichtbaar in hoe ze voor alles zorgen.

• Ze zijn geobsedeerd door de kleine dingen, vooral in hun nabije omgeving.
• Wanneer alles goed gaat, hebben ze geen controle. Dan zie je hoe ze obsessief omgaan met kleinigheden. Want ze kunnen geen bevestiging krijgen voor iets waar ze geen controle over hebben.

Maar het meest opvallende is dat hun intuïtie niet meer werkt. Als anderen hen onderwaarderen, dan doen zij hetzelfde. Alleen richten ze het op zichzelf en maken ze hierbij gebruik van gevoelens.

Het gevolg is dat dat ze niet langer luisteren naar hun instinct. Ze horen niet meer wanneer hun intuïtie zegt “deze relatie is niet goed voor jou”, of “je lijden is zinloos.”

Door dit allemaal te doen putten ze zichzelf uit. In het begin merken ze dit niet. Maar hun lichaam zal signalen beginnen vertonen dat er iets mis loopt. Ze krijgen last van pijn, zijn oververmoeid, kunnen niet slapen…

Externe verwerping is pijnlijk. Maar interne afwijzing is nog veel erger.

De marginalisering van de vrouwelijkheid, het overwicht van de mannelijkheid

Het Cassandracomplex is een marginalisering van de vrouwelijkheid. Want hier worden vrouwen niet ernstig genomen. Ze zijn ondergeschikt aan mannen.

Toen Apollo zich afgewezen voelde, toonde hij zijn mannelijkheid door macht uit te oefenen over Cassandra. Ze maakte geen enkele kans. Want ze leed onder de gevolgen van de mannelijke overmacht.

Het is iets dat na het ondergaan van de toorn van Apollo bleef voortduren. Ze ging op zoek naar bevestiging en vertrouwen. Maar het werd haar altijd ontzegd.

Vele vrouwen lijden aan dit complex. De reden is dat ze ermee geboren worden. Het is bij hen ingebakken. Dit gevoel ondergewaardeerd te worden is iets dat ze bij de geboorte mee krijgen.

Er moet dus nog veel gebeuren om de marginalisering van vrouwen aan te pakken. Maar men houdt hiermee geen rekening omdat vrouwen nog steeds beschouwd worden als zwak, emotioneel en overgevoelig.

Ook de vrouwen die lijden aan het Cassandracomplex voeden deze houdingen en ideeën. Om een eind te maken aan deze denkbeelden, hebben we nog een erg zware en moeilijke weg voor ons liggen die vol steile hellingen zit.