Alles over zwangerschap door kunstmatige inseminatie

Kunstmatige inseminatie is een van de meest gebruikte kunstmatige voortplantingstechnieken. Ontdek hier alles wat je erover moet weten.

Kunstmatige inseminatie is een van de ondersteunde voortplantingstherapieën waarmee stellen met verschillende voortplantingsproblemen ouders kunnen worden. Wil je meer weten over zwangerschap door kunstmatige inseminatie? Zo ja, lees dan verder. We proberen de meest gestelde vragen over dit onderwerp te beantwoorden.

Zwangerschap door kunstmatige inseminatie

Kunstmatige inseminatie is een begeleide behandeling die bestaat uit het plaatsen van sperma, dat eerder in een laboratorium was geselecteerd, in de baarmoeder. Dit sperma kan afkomstig zijn van een partner of een spermabank.

Zodra het spermamonster is verkregen, werken specialisten met het sperma in het laboratorium, waarbij het mobiele sperma wordt gescheiden van het zaadplasma. Tegelijkertijd stimuleren artsen de eierstokken om de kans op zwangerschap te vergroten. We gaan het hebben over het stapsgewijze proces van zwangerschap door kunstmatige inseminatie.

Hoe verloopt het proces?

In tegenstelling tot in-vitrofertilisatie (IVF) vindt conceptie met kunstmatige inseminatie plaats in de baarmoeder. Om deze reden nemen artsen bepaalde voorzorgsmaatregelen om de kans op bevruchting te vergroten:

1. Artsen kiezen het beste sperma uit een monster, dat mogelijk van de partner of een spermabank is.
2. De arts stimuleert de eisprong om ervoor te zorgen dat deze plaatsvindt.
3. Ze volgen het ovulatiemoment om het beste moment te kiezen om de inseminatie uit te voeren.
4. Een paar uur voordat de eisprong plaatsvindt, voert men de inseminatie uit. Op die manier bevindt sperma zich in het vrouwelijk lichaam wanneer het eitje wordt vrijgegeven.
5. De arts volgt de voortgang om zwangerschap te bevestigen.

Verschillen met een natuurlijke zwangerschap

Is er een verschil tussen een natuurlijke zwangerschap en zwangerschap door kunstmatige inseminatie? Nee, er zijn geen verschillen, behalve hoe de bevruchting plaatsvindt. Dat wil zeggen dat na het inseminatieproces dat we zojuist hebben beschreven, zwangerschap door inseminatie en natuurlijke zwangerschap precies hetzelfde zijn.

Om de startdatum van de zwangerschap te berekenen, moet je 14 dagen aftrekken van de datum waarop de inseminatie heeft plaatsgevonden. Op die manier komt de embryonale ontwikkeling overeen met dezelfde weken als een zwangerschap zonder medische tussenkomst.

Wat is het risico op een miskraam?

Tussen 10% en 20% van de zwangerschappen die bekend zijn komt niet tot een goed einde en kunstmatige inseminatie verhoogt op geen enkele manier het risico op een miskraam. Hoe ouder de vrouw, hoe groter het risico dat de zwangerschap verbroken wordt. Het gaat om ongeveer 35% na 35 jaar, 40% na 40 jaar en 80% vanaf 45 jaar).

De meeste miskramen gebeuren vóór week 12 als gevolg van chromosomale problemen, ontbrekend embryo, de dood van de foetus, complete of incomplete mola-zwangerschap (abnormale groei van de placenta).

Maatregelen bij zwangerschap door kunstmatige inseminatie

Zwanger worden door middel van kunstmatige inseminatie betekent niet dat je speciale maatregelen moet nemen die verder gaan dan die aanbevolen tijdens een zwangerschap. Zoals we al hebben gezegd, evolueert een zwangerschap die door deze techniek wordt bereikt precies hetzelfde al een zwangerschap die natuurlijk bereikt wordt.

Om deze reden moet je door je arts voorgeschreven maatregelen volgen door op de vastgestelde gynaecologische controles, bloed- en urineonderzoeken en echo’s te ondergaan. Wat betreft vruchtwaterpunctie zal de arts deze je aanraden als de tripeltest of serumscreening verdachte resultaten laat zien.

Wanneer neemt de volksgezondheidszorg kunstmatige inseminatie over?

Als je in een land woont met een volksgezondheidsstelsel, is deze vraag vast al bij je opgekomen. Het antwoord verschilt van land tot land, afhankelijk van de wetten in elk land. Als we het bijvoorbeeld over Spanje hebben, neemt de sociale zekerheid de leiding over het kunstmatige inseminatieproces wanneer:

• De vrouw niet ouder dan 40 jaar is (Spaanse link) en de man niet ouder dan 50 jaar, als ze met de behandeling beginnen.
• Ze hebben aangetoond dat ze een probleem hebben om zwanger te worden. Dat wil zeggen dat het paar vruchtbaarheidsonderzoeken heeft ondergaan die een bepaald probleem aan het licht hebben gebracht.
• Het echtpaar heeft geen gezamenlijke kinderen of het kind dat ze hebben heeft een ernstige ziekte.
• Een andere situatie waarin de behandeling wordt vergoed, is als een van de leden van het paar geen kinderen heeft gehad.
• In het algemeen staan ze drie pogingen toe, hoewel dit afhankelijk is van de autonome gemeenschap.
• Geen van beide leden van het echtpaar lijdt aan een ernstige ziekte die erfelijk kan zijn.

Als jij en je partner moeilijkheden hebben om zwanger te worden, raadpleeg dan een arts. Je arts zal een reeks onderzoeken voorschrijven om te bepalen of er een vruchtbaarheidsprobleem is en zal vervolgens bepalen of zwangerschap door kunstmatige inseminatie voor jullie een optie is.