Wat is een embryoreductie bij een meerlingzwangerschap?

Een embryoreductie wordt toegepast wanneer de moeder zwanger is van meer dan twee embryo's en er voor zowel de moeder als de baby's een risico bestaat. Blijf lezen om er meer over te leren.

Een embryoreductie is een operatie die steeds vaker plaatsvindt. Het is een techniek die bij meerlingzwangerschappen uit het verminderen van het aantal foetussen bestaat. Dat wil zeggen, het komt voor bij vrouwen die zwanger zijn van een tweeling, drieling of vierling, enzovoort.

De reden waarom het wordt uitgevoerd, is dat meerlingzwangerschappen een veel groter risico vormen dan enkelvoudige zwangerschappen. Ze kunnen de moeder negatief beïnvloeden en ook complicaties bij de baby’s veroorzaken.

Deze interventie vergroot daarom de kans op een succesvolle bevalling. In dit artikel leggen we uit wat een embryoreductie is, wat het inhoudt en hoe je met deze beslissing omgaat.

Waaruit bestaat een embryoreductie?

Voordat we de embryoreductie zelf uitleggen, moeten we uitleggen waarom de techniek soms nodig is. Een meerlingzwangerschap is een zwangerschap waarbij twee of meer embryo’s zich gelijktijdig in de baarmoeder ontwikkelen.

Deze embryo’s kunnen van de bevruchting van één eicel (monozygote zwangerschap) of twee (dizygote zwangerschap) afkomstig zijn. Met andere woorden, een meerlingzwangerschap is er een waarin zich een tweeling, drieling, vierling of meer baby’s ontwikkelen.

Volgens een artikel in Aísa Reproducción y Biotecnología (Spaanse link) hebben meerlingzwangerschappen een grotere morbiditeit en mortaliteit, zowel voor de moeder als voor de embryo’s. Volgens schattingen komen maternale complicaties 3 tot 7 keer vaker voor dan bij eenlingzwangerschappen.

Om deze reden zijn de risico’s in een aantal gevallen onaanvaardbaar en is een embryoreductie de beste medische optie. Meerlingzwangerschappen komen vaak voor na geassisteerde voortplantingstechnieken. Dit vergroot het probleem alleen maar, omdat de beslissing complexer is.

Een embryoreductie wordt ook wel multifoetale zwangerschapsreductie genoemd. Het bestaat in het kader van een meerlingzwangerschap uit het afbreken van de ontwikkeling van een of meer foetussen.

Het is een techniek die experts aanbevelen wanneer het risico erg hoog is, zowel voor de moeder als voor de baby’s. Het idee is om de zwangerschapsomstandigheden te verbeteren, zodat ten minste één of twee gezonde foetussen geboren kunnen worden.

Wanneer wordt een embryoreductie aanbevolen?

Een embryoreductie wordt in het kader van risicovolle meerlingzwangerschappen aanbevolen. Zoals een publicatie in Reproducción Asistida aangeeft (Spaanse link) vindt het meestal plaats wanneer er meer dan drie embryo’s zijn (drie- of vierlingen).

• De reden is dat zwangerschappen met een tweeling of zelfs een drieling niet zoveel risico vormen als de moeder in goede gezondheid verkeert. Het risico neemt toe in specifieke situaties, zoals wanneer een van de foetussen intra-uteriene groeivertraging ervaart.
• De reductie wordt ook uitgevoerd om een voortijdige bevalling te voorkomen.
• Een andere reden waarom deze techniek wordt aanbevolen, is om cardiovasculaire complicaties bij de moeder te voorkomen. Op dezelfde manier proberen artsen bloedingen en scheuren van de baarmoederwand te voorkomen.
• Hoewel het iets ingewikkelder is, kunnen ouders zelf om een embryoreductie vragen. Zeker als er financiële problemen zijn.

Hoe wordt een embryoreductie bij meerlingzwangerschappen uitgevoerd?

Een embryoreductie is een ingreep die meestal aan het begin van de zwangerschap plaatsvindt. In het ideale geval voeren artsen het tussen week 10 en week 13 uit, na de eerste echografie.

De belangrijkste reden waarom dit niet eerder gebeurt, is dat de embryo’s de eerste weken kunnen krimpen. Het is bovendien tot week 12 onmogelijk om bepaalde echografische kenmerken te evalueren.

Denk hierbij bijvoorbeeld aan de nekplooi of hartslag. Deze parameters zijn de parameters die artsen ertoe aanzetten om te vermoeden dat er tijdens de zwangerschap een hoog risico is.

Op dezelfde manier bepalen ze tijdens deze weken of de foetussen uit dezelfde eicel voortkomen en of ze een placenta delen. Een embryoreductie is een operatie die op een vruchtwaterpunctie lijkt. Meestal gaat het onder plaatselijke verdoving.

Er zijn twee manieren beschikbaar: vaginaal en abdominaal. Een arts brengt een naald naar binnen totdat de foetus wordt bereikt. Ze voeren tegelijkertijd een echografie uit om de naald te helpen geleiden.

Zodra de arts de foetus bereikt, injecteert deze een kaliumchloride-oplossing in de borst van de foetus, waardoor het foetale hart stopt. De weefsels van de baarmoeder nemen de restanten van de foetus vervolgens weer op, dus het is niet nodig om deze te verwijderen.

Hoe kiezen artsen welke foetus ze moeten verwijderen?

Er zijn twee verschillende soorten embryoreducties, afhankelijk van het al dan niet kiezen van de te verwijderen foetussen. Het eerste type is selectieve reductie. Het is de beste keuze als een van de foetussen al kenmerken vertoont die op afwijkingen wijzen.

Dit geldt bijvoorbeeld voor aangeboren afwijkingen of een ontwikkelingsachterstand. Het idee is om deze foetus te reduceren, omdat hij de minste kans heeft om te overleven.

Het tweede type is niet-selectieve reductie. In dit geval vindt het plaats zonder een foetus vooraf te selecteren. De specialist verwijdert de foetus die zich in de meest toegankelijke positie bevindt voor het inbrengen van de naald in de thorax.

De mogelijke risico’s van de techniek

Volgens een studie gepubliceerd in de Cuban Journal of Obstetrics and Gynecology (Spaanse link) is een embryoreductie een veilige techniek. Het percentage waarbij er totaal zwangerschapsverlies optreedt ligt tussen 5% en 6%.

Als de techniek echter niet plaatsvindt dan is het aantal miskramen veel hoger. Het risico voor de moeder en de overlevende foetus is afhankelijk van wanneer de reductie optreedt en of de foetussen een placenta delen.

Hoe dan ook, een embryoreductie verhoogt de overlevingskans van de resterende foetussen. De reden is dat het hen meer ruimte geeft om zich te ontwikkelen en hun voedingscapaciteit verbetert. Er zijn echter ook risico’s.

• Er kunnen echter problemen zoals foetaal bloedverlies en infecties optreden.
• Op dezelfde manier vindt de bevalling in bijna 75% van de gevallen vóór 37 weken plaats.
• Het feit dat een embryoreductie psychologische gevolgen voor de moeder kan hebben is bovendien een andere belangrijke factor om te overwegen.

Een embryoreductie is een moeilijke beslissing om te nemen

Een embryoreductie is voor alle ouders een moeilijke beslissing. Het is normaal om te willen dat alle baby’s in een meerlingzwangerschap geboren worden. Er zijn daarom altijd twijfels of het wel of niet de beste beslissing is.

In andere gevallen maken ouders de keuze om andere redenen, zoals financiële problemen. Dit alles maakt het tot een stressvolle ingreep die complex is om uit te voeren en die een grote emotionele impact heeft. Het is daarom altijd het beste om meerdere specialisten te raadplegen. Het kan zelfs nuttig zijn om de situatie met een psycholoog te bespreken.

Het is belangrijk voor het gezin om de steun van hun dierbaren te hebben. De mening van andere ouders die dezelfde situatie hebben meegemaakt, kan voor het betreffende gezin ook nuttig zijn.