Vier tips om driftbuien bij kinderen te voorkomen

Driftbuien bij kinderen kunnen ertoe leiden dat ouders hun geduld verliezen en ongepast reageren. Ze zijn echter een normaal onderdeel van de groei van kinderen. Lees waarom ze voorkomen en hoe je ze moet aanpakken.
Vier tips om driftbuien bij kinderen te voorkomen
Elena Sanz

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Elena Sanz.

Laatste update: 24 augustus, 2022

We gaan je vandaag tips geven om driftbuien bij kinderen te voorkomen. De ‘verschrikkelijke twee’ is een van de meest gevreesde leeftijden van ouders. Het is tenslotte de tijd dat kinderen de meeste driftbuien krijgen!

De meestvoorkomende vormen van driftbuien zijn schreeuwen, huilen, slaan, weigeren te gehoorzamen en zelfs verzet tegen ouderlijke instructies. In dit stadium doet zich veel moeilijk gedrag voor dat zeker voor zelfs de meest geduldige ouders verontrustend en uitdagend kan zijn.

De speeltuin verlaten, in of uit de badkuip stappen, hun tanden moeten poetsen, zich aankleden… Vrijwel elke dagelijkse activiteit kan een driftbui bij kinderen veroorzaken!

Het is gemakkelijk om je geduld te verliezen en ongepast te reageren als je niet begrijpt wat er aan de hand is. We willen je daarom graag uitleggen waarom kinderen driftbuien hebben en wat je kunt doen om ze te voorkomen.

De fase waarin kinderen de meeste driftbuien krijgen

Kind met een driftbui

Driftbuien zijn een normaal en gezond onderdeel van de groei van kinderen (Spaanse link) en houden verband met hun cognitieve en sociale ontwikkeling. Tot nu toe speelt het kind een passieve rol en liggen ze daar maar gewoon te liggen.

Ze stellen volwassenen in staat om in al hun behoeften te voorzien. Ze hebben zichzelf bovendien nog niet als onafhankelijke wezens kunnen zien, met hun eigen verlangens en interesses. Het verandert allemaal rond de leeftijd van 18 maanden. Dit komt doordat het kind zelfbewust wordt en zich wil uitdrukken en zelfstandig wil worden.

Ze ‘weten’ precies wat ze willen, maar hebben geen controle over hun eigen leven. Ze hebben bovendien niet de middelen om zich uit te drukken. Kinderen kunnen daarom niet anders dan uit protest een driftbui te krijgen, omdat ze niet in staat zijn om hun verlangens te bevredigen.

Tips om driftbuien bij kinderen te voorkomen

Deze fase kan tot het vierde levensjaar duren, maar elk kind is anders. Hun eigen persoonlijkheid en hoe ouders met driftbuien omgaan, zijn doorslaggevend. Blijf lezen voor enkele richtlijnen om ze te voorkomen (Spaanse link)!

1. Vermijd mogelijke triggers

Het is je misschien opgevallen dat je kind meer kans heeft op een driftbui als hij hongerig, moe of overprikkeld is. Je kunt dus enkele stappen ondernemen om driftbuien die hiermee verband houden te voorkomen.

Probeer allereerst een schema en routine in het leven van je kind vast te stellen en je eraan te houden. Probeer de tijden van eten of slapen niet te overschrijden en pas alle andere activiteiten aan deze basisbehoeften aan. Draag altijd een snack in je tas voor het geval je kind honger krijgt.

2. Vertel dingen van tevoren

Het is normaal dat kinderen een activiteit die ze leuk vinden niet willen verlaten als ze er helemaal in opgaan. Je moet ze daarom ongeveer vijf tot tien minuten van tevoren op de hoogte stellen voordat je het park wilt verlaten of aan tafel wilt gaan zitten.

Ze kunnen nog steeds weerstand bieden, maar het zal voor hen gemakkelijker zijn om aan het idee te wennen als je hen dit van tevoren laat weten. Ze zijn prima in staat om dit te begrijpen.

3. Wees flexibel

Veel driftbuien ontstaan wanneer volwassenen proberen hun wil op te leggen. Onthoud dat je kind zijn karakter begint te definiëren en zelfstandigheid wil. Er is niets mis mee om ze de vrijheid te geven om een paar dingen te beslissen die voor hen van belang zijn.

Geef ze in ieder geval verschillende opties waaruit ze binnen jouw grenzen kunnen kiezen. Laat ze bijvoorbeeld beslissen uit welk kopje ze melk willen drinken als ontbijt, naar welke show ze het liefst kijken en welk shirt ze willen dragen.

Laat ze weten dat over sommige beslissingen niet kan worden onderhandeld, zoals in de auto je gordel om moeten doen of kleding dragen als ze naar buiten gaan. Probeer gewoon zo flexibel mogelijk te zijn.

4. Valideer hun emoties

Driftbuien komen voor, omdat kinderen nog niet weten hoe ze hun gevoelens adequaat moeten beheren en uiten. Om deze reden is het handig om ze emotionele intelligentie bij te brengen.

Erken en valideer ook de emoties van je kind. Laat ze weten dat je begrijpt hoe ze zich voelen en dat ze het recht hebben om het te voelen. Op deze manier kunnen ze hun gevoelens uiten en hoeven ze ze niet te uiten door tegen je te schreeuwen.

Extra overwegingen over driftbuien bij kinderen

Boos meisje

De bovenstaande richtlijnen kunnen het ontstaan van driftbuien helpen voorkomen. Wat moet je echter doen als ze er al eentje hebben? Houd ten eerste je emoties onder controle en wees vooral voorzichtig met wat je zegt.

Onthoud altijd dat het kind niet probeert om je in het openbaar te vernederen. Ze zijn gewoon niet in staat om hun emoties te beheersen. Kies voor empathie en wees liefdevol en geduldig, maar zorg ervoor dat ze zichzelf of anderen met hun acties geen kwaad doen.

Het belangrijkste is dat ze zich kunnen uiten en dat je er liefdevol voor hen kunt zijn als het drama voorbij is. De rol van ouders zou moeten zijn om de rol van kinderen met driftbuien te overwinnen om de situatie niet te laten escaleren.

Driftbuien kunnen een uitdaging zijn

Driftbuien zijn voor ouders moeilijk en uitdagend, maar kinderen ervaren ook frustratie en gebrek aan middelen om het te uiten. De taak van volwassenen is om liefdevol en respectvol te zijn. Een positief voorbeeld voor de kleintjes zijn.

Schreeuwen of fysieke agressie wekken alleen maar wrok en schaden de emotionele band en emotionele ontwikkeling van het kind. Het zal geen leerervaring bieden en het zal zeker geen einde aan driftbuien maken. Beoefen empathie en probeer je kind te behandelen zoals je zelf behandeld zou willen worden.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Pernasa, P. D., & de Lunab, C. B. (2005). Las rabietas en la infancia: qué son y cómo aconsejar a los padres. Revista Pediatría de Atención Primaria7(25).
  • Pérez Vallejo, M. (2010, junio). Las rabietas. Recuperado febrero de 2021, de https://archivos.csif.es/archivos/andalucia/ensenanza/revistas/csicsif/revista/pdf/Numero_31/MARIA_PEREZ_2.pdf
  • Tabango, K. R. (2013). Manejar emociones en el proceso de enseñanza aprendizaje. Elaboración de una guía sobre el control de las rabietas en los niños de 4 años para los docentes del centro de educación inicial “María Guillermina García” en el sector norte del distrito metropolitano de Quito año 2013 (bachelor’s thesis).

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.