Stotteren: soorten gestotter en behandeling
Stotteren is een probleem dat de spraakstroom beïnvloedt. De persoon die het heeft, herhaalt woorden, onderbreekt zijn eigen spraak en vindt het moeilijk om vloeiend te spreken. In dit artikel zullen we ontdekken welke soorten gestotter er bestaan en hoe we ze kunnen behandelen.
Zoals het artikel Focus en Management van Stotteren (Spaanse link) aangeeft, wordt dit probleem gekenmerkt door een gebrek aan spreekvaardigheid. Dit manifesteert zich in de vorm van herhalingen van woorden, lettergrepen, langdurige pauzes en dichtklappen. Maar waarom verschijnt dit probleem?
In het hierboven genoemde artikel schatten specialisten dat tot 70% van de gevallen van stotteren gerelateerd is aan familiegeschiedenis. Daarom, als er iemand in de familie is die al deze spraakproblemen heeft gehad, is het waarschijnlijk dat andere leden van de familie het ook zullen hebben.
Soorten gestotter
Als we denken aan een persoon die stottert, doen we dat zonder te beseffen dat er eigenlijk verschillende soorten gestotter bestaan. Misschien heb je dit nog nooit eerder gehoord. Daarom laten we je vandaag zien dat er verschillende soorten gestotter zijn en dat ze allemaal zeer specifieke kenmerken hebben.
- Ontwikkelingsstotteren: dit treedt op wanneer kinderen leren spreken. Het verdwijnt meestal zodra een kind alle spraak- en taalvaardigheden onder de knie heeft.
- Neurogeen stotteren: veroorzaakt door een blessure die leidt tot ernstig hoofdletsel en zelfs een beroerte. Het kan onomkeerbaar zijn.
- Clonisch stotteren: hier is sprake van als het kind in kwestie niet vloeiend kan spreken omdat het onwillekeurig lettergrepen en woorden herhaalt.
- Tonisch stotteren: het kind lijdt aan spasmen die zijn of haar spraak onderbreken. Wanneer dit type wordt gecombineerd met het vorige type (clonisch stotteren), dan wordt dit gemengd gestotter genoemd.
Van alle soorten gestotter is gemengd gestotter meestal het type dat in je opkomt. Zoals we zojuist vermeldden, zijn er echter nog andere soorten. Blijf lezen om erachter te komen hoe je deze soorten gestotter kunt behandelen!
Lees ook eens:
Oefeningen om de spraak van kinderen te bevorderen
Hoe kan men deze spraakstoornis behandelen?
Afhankelijk van het type stotteren waar een kind last van heeft, kan men het op verschillende manieren behandelen. Het belangrijkste is dat hoe eerder met de behandeling wordt begonnen, hoe eerder dit probleem zal verbeteren en het kind in staat zal stellen vloeiend en zonder onderbrekingen te spreken.
Spraaktherapie
Als bij een kind deze spraakstoornis wordt vastgesteld, moet het naar logopedie, ongeacht het type stotteren. Bij dit type therapie ontvangt het kind hulpmiddelen en hij of zij moet zich vervolgens richten op de volgende punten:
- Leertechnieken om het stotteren tijdens het spreken te verminderen.
- Langzamer spreken.
- Werken aan de ademhaling.
Dit type therapie levert meestal zeer goede resultaten op en is ook een manier voor het kind om zijn of haar angst te verminderen. Vaak verergert het stotteren omdat ze nerveus of bang zijn om zichzelf voor gek te zetten. Als het kind aan neurogeen stotteren lijdt, kan men ook cognitieve gedragstherapie toepassen.
Ook interessant om te lezen:
4 tips om een kind te helpen dat lijdt aan sociale angst
Elektronische apparaten bij stotteren
Er zijn enkele apparaten die kunnen helpen bij het verminderen van soorten gestotter. De meest populaire apparaten op dit moment zijn die apparaten die in het oor geplaatst moeten worden, alsof ze een gehoorapparaat zijn. Deze imiteren spraak wanneer het kind spreekt, alsof iemand in koor spreekt.
De reden waarom dit hulpmiddel een goede optie is, is omdat er vaak stotteren optreedt omdat er een vertraging is bij het luisteren naar de geluiden die worden gezegd. Het kan een geweldige manier zijn om een merkbare verbetering te bereiken.
De beste therapie voor elk type stotteren is geduld
Ondanks al deze behandelingsopties moeten ouders een actieve rol spelen bij het verbeteren van het stotteren van hun kind. Het is daarom essentieel om geduldig te zijn en de aanwijzingen van professionals op te volgen. Vermijd uitvallen tegen je kind, snel praten of boos worden op je kind.
Veel mensen hebben te maken met dit probleem, maar met alle opties die tegenwoordig beschikbaar zijn, kunnen ze het verbeteren totdat het nauwelijks meer merkbaar is voor anderen. Er thuis aan werken, het kind prijzen, hem of haar niet gestrest maken, luisteren en geduldig zijn, zijn hier cruciale houdingen.
Heb jij wel eens last gehad van een van deze soorten gestotter? Stottert er iemand in je directe omgeving? We hopen dat dit artikel je heeft geholpen om beter te begrijpen waar het bij deze aandoening om gaat en ook hoe je degenen die eraan lijden kunt helpen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Almonte, C., Lecaios, S., Schwalm, E., Ch, S., & Astric, M. (1987). Aspectos clínicos y psicopatológicos de la tartamudez precoz patológica. Revista chilena de pediatría, 58(6), 456-460.
- García Morales, Dailys, & Morejón Barrueto, Yanet. (2015). Consejos a la familia para evitar la aparición de la tartamudez. MediSur, 13(5), 575-577. Recuperado en 31 de marzo de 2019, de http://scielo.sld.cu/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1727-897X2015000500003&lng=es&tlng=es.
- Sangorrín, J. (2005). Disfemia o tartamudez. Revista de neurología, 41(1), 43-46.
