Meloxicam: alles dat je moet weten

Meloxicam heeft ontstekingsremmende, pijnstillende en koortswerende effecten. Deze therapeutische acties vinden plaats vanwege de selectieve remming van COX-2. Lees verder voor meer informatie.

Meloxicam is een werkzame stof die behoort tot de groep van pijnstillende, koortswerende en niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen. Binnen deze familie maakt het ook deel uit van de groep oxicams, een soort selectieve COX-2-remmende geneesmiddelen.

Deze medicijnen zijn voor de behandeling van matige postoperatieve pijn en ontsteking bij artrose en reumatoïde artritis. Ze kunnen ook worden gebruikt om koorts te verminderen. Artsen schrijven ze gewoonlijk voor voor zowel volwassenen als kinderen ouder dan 2 jaar.

Wat zijn COX-enzymen?

Meloxicam heeft zoals de meeste NSAID-geneesmiddelen zowel therapeutische effecten als bijwerkingen, uitgelegd in een studie van de wetenschapper Vane in 1971.

Vane zei dat dit type medicijn de activiteit van een enzym, COX genaamd, kan remmen. Een enzym is een molecuul dat verschillende lichaamsmechanismen bevordert en mogelijk maakt.

COX-enzymen zijn synthetase-enzymen die arachidonzuur van celmembranen omzetten in onstabiele cyclische endoperoxiden. Deze veranderen op hun beurt in prostaglandinen, zonder andere moleculen te beïnvloeden.

Binnen de COX-familie zijn er verschillende subtypen: COX-1, COX-2 en COX-3. De eerste twee hebben dezelfde structuur en een vergelijkbaar molecuulgewicht. De eerste heeft een kleiner kanaal en een actieve site. Dit rechtvaardigt dat alle COX-1-remmers ook COX-2-remmers zijn, maar niet andersom.

COX-3 is alleen aanwezig in het centrale zenuwstelsel, dus de remming ervan heeft geen ontstekingsremmende effecten, die bij sommige NSAID-medicijnen kunnen voorkomen.

Hoe activeert meloxicam het effect op het lichaam?

Zoals we hierboven al zeiden, heeft meloxicam onstekingsremmende, pijnstillende en koortswerende effecten. Deze therapeutische acties vinden plaats via de selectieve remming van COX-2.

Als gevolg van deze remming wordt de synthese van prostaglandinen en andere stoffen die verband houden met inflammatoire, febriele en pijnlijke processen geblokkeerd.

Prostaglandinen zijn een set stoffen die zijn afgeleid van vetzuren. Ze beïnvloeden en verrichten verschillende fysiologische processen van verschillende organismesystemen, waaronder het zenuwstelsel, glad weefsel, het bloed en het voortplantingssysteem.

Onder de belangrijkste functies van prostaglandinen noemen we de volgende:

• Ze bemiddelen de ontstekingsreactie.
• Daarnaast stimuleren ze pijn in sommige zenuwuiteinden.
• Ze verhogen de afscheiding van maagslijm en verminderen de afscheiding van maagzuur.
• Ze veroorzaken de samentrekking van gladde spieren.
• Ook interveniëren ze in de regulering van de lichaamstemperatuur en ook in het koortsproces.
• Tot slot beheersen ze de verlaging van de bloeddruk door de eliminatie van stoffen uit de nieren te bevorderen.

Dus als de enzymen die verantwoordelijk zijn voor hun synthese het remmen, verminderen en verbeteren al deze processen de symptomen die ze veroorzaken. Vervolgens creëert het de pijnstillende, ontstekingsremmende en koortswerende effecten.

Daarnaast hebben verschillende klinische onderzoeken aangetoond dat meloxicam effectief is als noodanticonceptie.

Bijwerkingen van meloxicam

Meloxicam is, net als alle medicijnen op de markt, niet vrijgesteld van het veroorzaken van een reeks bijwerkingen (link in het Spaans) waarmee iemand rekening moet houden wanneer hij ermee begint.

De meestvoorkomende bijwerkingen die in klinische onderzoeken met meloxicam werden genoemd zijn de effecten op het spijsverteringsstelsel. De ernstigste reacties waren bloeding en maagperforaties. Enkele van de meest voorkomende gastro-intestinale bijwerkingen waren:

• Buikpijn
• Diarree
• Dyspepsie
• Winderigheid
• Misselijkheid en braken

Conclusie

Meloxicam is een medicijn dat behoort tot de familie van pijnstillende, ontstekingsremmende en niet-steroïde antipyretica. Het wordt voornamelijk gebruikt voor de behandeling van pijn en ontsteking die gepaard gaan met ziekten zoals reumatoïde artritis of artrose. Artsen schrijven het ook voor bij koorts.

Dit medicijn is een selectieve remmer van het COX-2-enzym en blokkeert dus de synthese van prostaglandinen. Je moet voorzichtig zijn met de toediening. Het is belangrijk om altijd de instructies van je arts op te volgen, omdat dit medicijn ernstige bijwerkingen kan veroorzaken, zoals gastro-intestinale bloeding.

Raadpleeg je arts met al je vragen en volg altijd zijn of haar aanbevelingen voor het gebruik ervan om gezondheidscomplicaties te voorkomen.