Waarom knipperlichtrelaties een marteling zijn

In veel gevallen van afhankelijke relaties dwingen de betrokken mensen een nieuw begin af en proberen ze te beginnen met een schone lei. Het probleem is dat alles wat ze eerder hebben meegemaakt een last wordt.

Veel relaties zijn knipperlichtrelaties. Dat wil zeggen, ze eindigen en beginnen opnieuw en opnieuw. Vanuit het perspectief van een buitenstaander hebben dit soort relaties een probleem dat niet kan worden opgelost door uit elkaar te gaan en weer samen te komen.

Dit soort relaties komt tot stand wanneer een paar zeer verbonden is, al lang samen is of wanneer een van de partners (of beiden) een emotionele afhankelijkheid heeft.

Al deze redenen zorgen ervoor dat het paar niet in staat om hun relatie op te geven. Het spoort hen ook aan om te proberen het een nieuwe kans te geven. Het probleem met dit alles is echter dat de relatie uiteindelijk een echte nachtmerrie wordt.

De marteling van terugkerende emotionele pijn

Gedurende ons leven moeten we vele soorten pijn ervaren. Pijn van het verliezen van een geliefde, het uit elkaar gaan met een partner, het beëindigen van een arbeidscontract…

Pijn hebben is een moeilijk proces dat tot een depressie kan leiden als we er niet goed mee om gaan. Mensen die in een knipperlichtrelatie hebben gezeten zijn gewend aan pijn. Ze bereiken echter nooit de laatste fase van het proces.

De stadia van pijn

Laten we eens kijken naar de stadia van pijn en hoe de mensen die betrokken zijn bij deze relaties kunnen handelen in elk van deze stadia:

• Ontkenning: de persoon ontkent dat hun relatie niet werkte. Hij of zij wil de realiteit niet onder ogen zien en probeert zelfs te doen alsof er niets is gebeurd. Wanneer de ontkenning zelf instort, gaat de persoon de volgende fase in.
• Woede: in dit stadium geven beide partners de ander de schuld voor de relatie, voor de problemen en voor de reden waarom de relatie faalde. Het is een fase waarin het paar zich alleen de negatieve dingen kan herinneren. En ze kunnen elkaar alleen nog maar boos tegemoet treden.
• Verdriet: na het verliezen van de controle over de zeer krachtige emotie van woede, komt er een andere emotie naar voren. Een diep, verlammend verdriet dat het paar herinnert aan de goede tijden en hen nostalgisch maakt over waarom ze bij elkaar bleven.
• Onderhandeling: het paar probeert weer bij elkaar te komen. In het geval van knipperlichtrelaties, gebeurt dit uiteindelijk ook. Verdriet herinnert hen eraan hoe waardevol alles was, wat hen ertoe dwingt om het nog een kans te geven. Ze weigeren hun relatie op te geven.
• Acceptatie: aanvaarden dat een relatie niet werkte, accepteren dat bij elke nieuwe kans die de relatie wordt gegeven er weer een nieuwe mislukking bij komt.

Mensen die betrokken zijn bij knipperlichtrelaties willen echter niet accepteren dat hun relatie ten einde is.

Dit is de reden waarom paren in de onderhandelingsfase uiteindelijk overeenkomen om de relatie opnieuw een kans te geven. Ze kunnen het eens zijn onder het uitgangspunt van ‘ik ga veranderen’.

Knipperlichtrelaties en angsten

Het feit dat onstabiele relaties de laatste fase van de pijn niet kunnen bereiken en dus de relatie niet loslaten om een nieuwe weg in te slaan, heeft te maken met angsten.

Mensen die al meer dan 6 of 8 jaar met hun partner samen zijn, hebben samen heel veel ervaringen gedeeld. Ze zijn zo in elkaar verweven dat het onmogelijk lijkt om niet te vechten voor wat ze hebben.

Het is normaal dat een stel een crisis heeft. Het is echter niet normaal om uit elkaar te gaan en dan steeds weer bij elkaar te komen. Hierdoor hebben beide partijen steeds meer en meer pijn.

Ondertussen negeren ze de echte oorzaak van het probleem.

Als beide partners mede afhankelijk zijn, dan doet zich hetzelfde dilemma voor. Knipperlichtrelaties laten het lijken alsof leven zonder de ander of leven zonder een partner onmogelijk is.

Soms lijkt het moeilijk om die persoon te laten gaan. Misschien denken we dat we een nieuw begin kunnen forceren. Alsof we opnieuw met een schone lei kunnen beginnen, terwijl het in werkelijkheid niet zo werkt.

Wat niet werkte, zal niet werken

Wat zorgt ervoor dat een relatie verbroken wordt en mensen het daarna meerdere keren weer goed maken? Het antwoord hierop kan ons aanwijzingen geven dat we niet weten hoe we met conflicten om moeten gaan of dat we steeds weer tegen dezelfde muur aanlopen.

Als het probleem voortkomt uit het botsen van onze persoonlijkheden, als we verschillende perspectieven hebben op het leven of onverenigbare doelen (de een wil in het buitenland wonen en de ander in zijn eigen land blijven), dan is er geen oplossing.

De beloften van verandering en pogingen om het onmogelijke samen te brengen, zijn tevergeefs.

Aan de andere kant, als het probleem het gevolg is van het feit dat het paar samenwerkt of kinderen heeft en de stress die daarmee gepaard gaat, dan is er een manier om de situatie correct op te lossen.

Op zoek gaan naar professionele hulp of naar relatietherapie gaan kan een paar helpen.

Knipperlichtrelaties zijn een marteling.

Dus we moeten gaan uitzoeken waar het probleem zit. We moeten kijken of we risico’s nemen die ons nergens heen leiden of dat we aan de andere kant van het spectrum moeten leren hoe we een bepaald gebied in ons leven beter kunnen beheren.