Dag prins op het witte paard, ik heb liever een echt persoon
Ik ben lange tijd op zoek geweest naar die prins op het witte paard uit de sprookjes die ik las toen ik nog jong was. Desalniettemin is het me om de een of andere reden niet gelukt om hem te vinden.
Al mijn voorgaande relaties zijn pijnlijk geweest, voldeden in veel gevallen niet aan mijn verwachtingen. In al mijn relaties legde ik mijn geluk en gevoel van zekerheid in de handen van mijn partner.
Ik bleef maar zoeken naar die prins op het witte paard, tot ik mij op een dag realiseerde dat zo iemand helemaal niet bestaat. Mijn zoektocht naar deze persoon zorgde ervoor dat ik mezelf blootstelde aan relaties die volledig bestonden uit leugens en valse illusies.
De grote leugen over die prins op het witte paard
We kennen allemaal wel het verhaal over die knappe prins op het witte paard die de prinses redde uit de hoge toren waar ze in zat opgesloten. En het sprookje van die gevaarlijke draak die haar gevangen hield.
De charmante, galante, respectvolle, heldhaftige prins, die als beloning voor zijn nobele daad een schone prinses krijgt. Eentje die zichzelf niet kan helpen en niet gelukkig kan zijn tot een prins haar komt redden.
Door dit soort verhalen zijn we als kleine meisjes opgegroeid tot vrouwen die het idee hebben dat ze iemand anders nodig hebben om hun gelukkig te maken. Daarom is die wederhelft zo belangrijk geworden. Alleen zijn is iets verschrikkelijks geworden dat we koste wat kost moeten zien te vermijden.
Als niemand van ons houdt, kunnen we onszelf onmogelijk geliefd voelen. Als niemand ons wil kunnen we onszelf onmogelijk gewild voelen. Hebben we erkenning nodig van anderen om zelf iets te kunnen zijn?
Dit soort verhalen en dit soort gedachten hebben allemaal een grote epidemie veroorzaakt die ons tijdperk werkelijk plaagt. Deze plaag wordt ook wel emotionele afhankelijkheid genoemd.
We klampen onszelf hopeloos vast aan onze wederhelft, denkend dat we halsoverkop verliefd zijn. Daarom binden we onszelf aan deze persoon vast, omdat we zo ongelooflijk bang zijn om hem te verliezen.
Zonder die persoon stellen we zelf helemaal niets voor, verliezen we onze identiteit. Waarom gebeurt dit? Omdat we hebben toegestaan dat die andere persoon ons is gaan definiëren en dat hij de enige is die ons gelukkig kan maken.
We hebben onze prins op het witte paard al deze verantwoordelijkheid toevertrouwd. En dat terwijl hij al meerdere keren niet zo reageerde als wij hadden verwacht.
Het is niet erg om alleen te zijn
Heb je ooit wel eens iemand gebruikt om je niet alleen te hoeven voelen? Misschien is je eerste reactie gelijk ‘nee’. Maar als je altijd van de ene relatie naar de andere bent gegaan, dan is je antwoord waarschijnlijk een dikke vette ‘ja’.
Wanneer we net een relatie hebben beëindigd, zouden we onszelf even de tijd moeten gunnen om gewoon alleen te zijn. Onze wonden moeten helen en daar is tijd voor nodig.
Het is inderdaad zo dat het woord ‘alleen’ beangstigend is, zeer beangstigend zelfs. Maar heb je jezelf wel eens afgevraagd waarom je zo bang bent voor dit woordje? Neem je genoegen met bepaalde mensen die die leegte in jou enigszins kunnen vullen terwijl je zelf nog zit te wachten tot die prins op het witte paard eindelijk komt aanrijden?
Deze prins zal niet komen. Niet alleen omdat hij simpelweg niet bestaat, maar omdat je niet weet hoe je op je eigen benen kunt staan.
Je bent bang. Misschien heb je als kind veel meegemaakt en draag je een gebrek aan genegenheid bij je. Het doet pijn om alleen te zijn, of niet? Toch kan pijn ook zeer helend zijn.
We kunnen niet proberen om van iemand anders te houden als we niet eerst leren om van onszelf te houden. We kunnen onszelf niet binden aan mensen die we in werkelijkheid eigenlijk helemaal niet leuk vinden. Dit soort mensen zijn niet in staat om ons de vervulling te geven waar we naar verlangen.
Genoegen nemen zou nooit het antwoord moeten zijn. Je verdient het beste en het is niet erg om alleen te zijn. Eigenlijk kan het zelfs zeer belonend zijn.
Beoefen afzondering
Wanneer je gehecht begint te raken aan je partner en hem een belang geeft in je leven dat niet beantwoord wordt, dan zal je hier enorm onder lijden. Wanneer deze persoon jou dan verlaat, zal je leven namelijk helemaal voorbij zijn.
Maar als je er even over nadenkt, gebeurt dit niet bij vrienden, leraren en andere relaties in je leven die om de een of andere reden tot een einde komen.
Jouw wederhelft betekent alles voor je, maar eigenlijk is dit helemaal niet waar. Wacht niet langer tot die prins op het witte paard jou gelukkig komt maken.
Op een dag zal er misschien wel een gewoon persoon voorbij komen. Niet om jou gelukkig te maken of jouw leegtes op te vullen, maar om samen met jou te beginnen aan een prachtige reis.
Als de relatie niet voor altijd is, dan maakt dat helemaal niet uit! Laat het los. Je leven zal niet vergaan alleen maar omdat iemand anders ervoor koos om jouw leven te verlaten. En ook niet omdat het niet werkte of doordat bepaalde dingen veranderden.
Jij bent compleet, je kunt jezelf redden en je bent niet langer intensief op zoek naar iemand die aan al jouw behoeftes kan voldoen. Want weet je wat?
Niemand kan jou beter geven wat je nodig hebt dan jij zelf. Als je ervoor kiest om dit niet te doen, bereid je dan voor om te voelen hoe het voelt om te lijden voor ‘de liefde’. Anderen kunnen jou gemakkelijk teleurstellen.
Zal je van jezelf gaan houden en niet meer gaan zitten wachten tot iemand anders dit zal doen?
