Chronische en acute diarree: oorzaken en behandeling

Zowel acute als chronische diarree zijn zeer ongemakkelijke spijsverteringsaandoeningen die ook andere symptomen kunnen hebben.

Beoordeeld en goedgekeurd door de biotechnoloog Alejandro Duarte.

Geschreven door Equipo Editorial

Laatste update: 22 december, 2022

In de meeste gevallen wordt diarree gedefinieerd als een plotselinge verandering in de stoelgang ten opzichte van de gebruikelijke patronen van elk individu. In dit artikel zullen we twee soorten bekijken: chronische en acute diarree, die wat betreft hun oorzaak en behandeling nogal verschillen.

Acute diarree is de meestvoorkomende en heeft een duur van minder dan twee weken. Daarentegen duurt chronische diarree meer dan veertien dagen en heeft een multifactoriële oorsprong.

Chronisch en acute diarree: chronische diarree

Chronische diarree is een veelvoorkomend probleem, zowel bij hulpverlening in de eerste lijn als bij gespecialiseerde zorgklinieken.

Zoals je waarschijnlijk al weet, wordt deze ziekte gedefinieerd als elke significante variatie in doorstroomsnelheden van de darmen. Deze veranderingen worden geëvalueerd op basis van de eerdere stoelgang van de patiënt. Ze kunnen worden geëvalueerd afhankelijk van het volume, de frequentie van de stoelgang of de afname van de consistentie.

Oorzaken

In tegenstelling tot acute diarree – die verderop uitgelegd zal worden – is chronische diarree altijd ongemakkelijk en schadelijk voor het lichaam. Over het algemeen betekent dit dat er een verandering is van het watertransport in de darm.

Een waterreductie van slechts 1% kan de belangrijkste oorzaak van dit soort diarree zijn. Chronische diarree is dus meestal niet besmettelijk. Het kan echter ook door parasieten veroorzaakt worden die verantwoordelijk zijn voor chronische symptomen of infecties bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem.

Chronische diarree is meestal de manifestatie van bepaalde ziekten. Dit omvat onder andere:

• Darmkanker
• Colitis ulcerosa
• De ziekte van Crohn
• Diabetes
• Geneesmiddelen
• Ziekte van Addison

Behandeling

Bij chronische diarree wordt de oorspronkelijke oorzaak behandeld. Als het bijvoorbeeld wordt veroorzaakt door coeliakie, dan moet de patiënt een glutenvrij dieet volgen. Als het echter gaat om een vorm van infectieuze enterocolitis, dan vereist de behandeling de toediening van antibiotica.

Artsen gebruiken globale, minder specifieke behandelingen voor drie situaties:

• Eerste of tijdelijke behandeling totdat een diagnose wordt gesteld.
• Wanneer verschillende diagnostische tests geen definitieve diagnose geven.
• In gevallen waarin er een nauwkeurige diagnose is maar geen specifieke of effectieve behandeling.

Chronische en acute diarree: acute diarree

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) bestaat acute diarree uit het meer dan drie keer binnen 24 uur kwijtraken van vloeibare of semi-vloeibare ontlasting.

Als het om kinderen gaat, dan is deze aandoening moeilijker te identificeren. Dit komt omdat baby’s dagelijks meerdere keren vloeibare ontlasting kunnen hebben, wat kan betekenen dat ze geen probleem hebben.

Acute infectieuze diarree omvat ontsteking of disfunctie van de darm. Een micro-organisme of zijn gifstoffen veroorzaken het meestal.

Over het algemeen duurt acute diarree minder dan 14 dagen. Het gaat echter om drie of meer stoelgangen per dag. Deze stoelgang is meestal minder consistent dan normaal en het kan andere symptomen omvatten, zoals:

• Misselijkheid
• Braken
• Buikpijn
• Koorts

Acute infectieuze diarree is in de meeste ontwikkelingslanden één van de meestvoorkomende doodsoorzaken. Het komt vooral bij kinderen voor als gevolg van uitdroging.

In tegenstelling tot chronische diarree komt acute diarree echter uit het eigen afweermechanisme van het lichaam. Om deze reden is de diarree op zichzelf niet schadelijk, omdat het doel is om de infectie te ‘behandelen’.

Oorzaken

De belangrijkste oorzaak van acute diarree is een infectie. Mensen krijgen het meestal via besmet voedsel of water dat de fecaal-orale route passeert.

Meestal zijn deze perioden zelfbeperkend, wat betekent dat ze zelfstandig stoppen zonder behandeling. De belangrijkste micro-organismen die besmettelijke diarree-episodes veroorzaken, variëren afhankelijk van de leeftijd en de gezondheidstoestand van de patiënt.

Een paar van de meestvoorkomende, zijn onder andere:

• Rotavirus (bij kinderen)
• Adenovirus
• Aeromonas
• Campylobacter
• Escherichia coli
• Salmonella
• Giardia

Behandeling voor acute diarree

De basisdoelen van de behandeling zijn het voorkomen of corrigeren van uitdroging, het verbeteren van symptomen en het beheersen van infecties. De vervanging van vloeistoffen is de behandeling die gebruikelijk is voor alle episoden van diarree. Artsen kunnen het oraal of via een infuus toedienen.

Ook is het gebruik van probiotica een goed idee. Dit komt doordat ze de hoeveelheid bacteriën verhogen die goed zijn voor de darm door te helpen bij de eliminatie van infectieuze ziekteverwekkers. Dit, samen met een strikt en licht dieet, is in gevallen van acute diarree de belangrijkste behandelingslijn.

Aan de andere kant hebben geneesmiddelen tegen diarree, zoals loperamide, de neiging om de ontlasting te verminderen en het verlies van water en elektrolyten te beperken. Deze medicijnen verminderen de beweeglijkheid en vertragen de darmtransit. Ze bieden ook een minimale werking bij het verminderen van de darmafscheiding.

In sommige gevallen is het echter geen goed idee om deze medicijnen te gebruiken, omdat ze voorkomen dat het lichaam zijn natuurlijke reiniging uitvoert.

Tot slot is het belangrijk om te vermelden dat een antibioticabehandeling controversieel is. De meeste gevallen van acute infectieuze diarree zullen uiteindelijk mild en zelfbeperkend zijn, dus dan zijn deze medicijnen niet nodig.