In de meeste gevallen wordt diarree gedefinieerd als een plotselinge verandering in de stoelgang ten opzichte van de gebruikelijke patronen van elk individu. In dit artikel zullen we twee soorten bekijken: chronische en acute diarree, die wat betreft hun oorzaak en behandeling nogal verschillen.
Acute diarree is de meestvoorkomende en heeft een duur van minder dan twee weken. Daarentegen duurt chronische diarree meer dan veertien dagen en heeft een multifactoriële oorsprong.
Chronisch en acute diarree: chronische diarree
In tegenstelling tot chronische diarree, wordt acute diarree meestal door een besmettelijke ziekteverwekker veroorzaakt.
Chronische diarree is een veelvoorkomend probleem, zowel bij hulpverlening in de eerste lijn als bij gespecialiseerde zorgklinieken.
Zoals je waarschijnlijk al weet, wordt deze ziekte gedefinieerd als elke significante variatie in doorstroomsnelheden van de darmen. Deze veranderingen worden geëvalueerd op basis van de eerdere stoelgang van de patiënt. Ze kunnen worden geëvalueerd afhankelijk van het volume, de frequentie van de stoelgang of de afname van de consistentie.
Oorzaken
In tegenstelling tot acute diarree – die verderop uitgelegd zal worden – is chronische diarree altijd ongemakkelijk en schadelijk voor het lichaam. Over het algemeen betekent dit dat er een verandering is van het watertransport in de darm.
Een waterreductie van slechts 1% kan de belangrijkste oorzaak van dit soort diarree zijn. Chronische diarree is dus meestal niet besmettelijk. Het kan echter ook door parasieten veroorzaakt worden die verantwoordelijk zijn voor chronische symptomen of infecties bij patiënten met een verzwakt immuunsysteem.
Chronische diarree is meestal de manifestatie van bepaalde ziekten. Dit omvat onder andere:
Bij chronische diarree wordt de oorspronkelijke oorzaak behandeld. Als het bijvoorbeeld wordt veroorzaakt door coeliakie, dan moet de patiënt een glutenvrij dieet volgen. Als het echter gaat om een vorm van infectieuze enterocolitis, dan vereist de behandeling de toediening van antibiotica.
Artsen gebruiken globale, minder specifieke behandelingen voor drie situaties:
Eerste of tijdelijke behandeling totdat een diagnose wordt gesteld.
Wanneer verschillende diagnostische tests geen definitieve diagnose geven.
In gevallen waarin er een nauwkeurige diagnose is maar geen specifieke of effectieve behandeling.
“Het risico van diarree ligt in de een mogelijke uitdroging.”
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) bestaat acute diarree uit het meer dan drie keer binnen 24 uur kwijtraken van vloeibare of semi-vloeibare ontlasting.
Als het om kinderen gaat, dan is deze aandoening moeilijker te identificeren. Dit komt omdat baby’s dagelijks meerdere keren vloeibare ontlasting kunnen hebben, wat kan betekenen dat ze geen probleem hebben.
Over het algemeen duurt acute diarree minder dan 14 dagen. Het gaat echter om drie of meer stoelgangen per dag. Deze stoelgang is meestal minder consistent dan normaal en het kan andere symptomen omvatten, zoals:
Misselijkheid
Braken
Buikpijn
Koorts
Acute infectieuze diarree is in de meeste ontwikkelingslanden één van de meestvoorkomende doodsoorzaken. Het komt vooral bij kinderen voor als gevolg van uitdroging.
In tegenstelling tot chronische diarree komt acute diarree echter uit het eigen afweermechanisme van het lichaam. Om deze reden is de diarree op zichzelf niet schadelijk, omdat het doel is om de infectie te ‘behandelen’.
Oorzaken
De belangrijkste oorzaak van acute diarree is een infectie. Mensen krijgen het meestal via besmet voedsel of water dat de fecaal-orale route passeert.
Meestal zijn deze perioden zelfbeperkend, wat betekent dat ze zelfstandig stoppen zonder behandeling. De belangrijkste micro-organismen die besmettelijke diarree-episodes veroorzaken, variëren afhankelijk van de leeftijd en de gezondheidstoestand van de patiënt.
Een paar van de meestvoorkomende, zijn onder andere:
De basisdoelen van de behandeling zijn het voorkomen of corrigeren van uitdroging, het verbeteren van symptomen en het beheersen van infecties. De vervanging van vloeistoffen is de behandeling die gebruikelijk is voor alle episoden van diarree. Artsen kunnen het oraal of via een infuus toedienen.
Ook is het gebruik van probiotica een goed idee. Dit komt doordat ze de hoeveelheid bacteriën verhogen die goed zijn voor de darm door te helpen bij de eliminatie van infectieuze ziekteverwekkers. Dit, samen met een strikt en licht dieet, is in gevallen van acute diarree de belangrijkste behandelingslijn.
Aan de andere kant hebben geneesmiddelen tegen diarree, zoals loperamide, de neiging om de ontlasting te verminderen en het verlies van water en elektrolyten te beperken. Deze medicijnen verminderen de beweeglijkheid en vertragen de darmtransit. Ze bieden ook een minimale werking bij het verminderen van de darmafscheiding.
Tot slot is het belangrijk om te vermelden dat een antibioticabehandeling controversieel is. De meeste gevallen van acute infectieuze diarree zullen uiteindelijk mild en zelfbeperkend zijn, dus dan zijn deze medicijnen niet nodig.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
Organización Mundial de la Salud. Diarrea. https://www.who.int/topics/diarrhoea/es/
National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases. Síntomas y causas de la diarrea. https://www.niddk.nih.gov/health-information/informacion-de-la-salud/enfermedades-digestivas/diarrea/sintomas-causas
Fernando Fernández Bañares, María Esteve ComasServicio de Aparato Digestivo. Hospital Mutua TerrassaTerrassa (Barcelona). Diarrea crónica. https://www.aegastro.es/sites/default/files/archivos/ayudas-practicas/07_Diarrea_cronica.pdf
Organización Mundial de la Salud. Enfermedades diarreicas. https://www.who.int/es/news-room/fact-sheets/detail/diarrhoeal-disease
Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.