6 vaak voorkomende aandoeningen tijdens de zwangerschap
Het lichaam van een vrouw ondergaat vele veranderingen terwijl ze het leven van een ander menselijk wezen voedt. Die stellen haar ook bloot aan bepaalde veel voorkomende aandoeningen tijdens de zwangerschap. Meestal lossen deze problemen zich na de geboorte van de baby op.
Vele vrouwen lijden aan deze problemen die tijdens de zwangerschap vaak optreden. Toch hebben ook vele vrouwen geen last van deze aandoeningen. Sommige ziekten komen echter vaker voor.
Bepaalde aandoeningen zijn goedaardig terwijl andere ingewikkelder zijn. Ze kunnen immers het verloop van de zwangerschap en de baby zelf beïnvloeden.
Wat zijn de vaak voorkomende aandoeningen tijdens de zwangerschap?
Een goede prenatale zorg is het enige wat zal helpen om deze ziekten minder of geen risico te laten vormen voor het leven van de baby of voor de moeder. Het is dus heel belangrijk dat je je bewust bent van de eerste symptomen voor het geval dat ze optreden.
Lees ook dit artikel:
De risico’s van een zwangerschap na je 40ste
Bloedarmoede
Een ijzertekort in de bloedsomloop is de oorzaak van het probleem dat tijdens de zwangerschap het vaakst voorkomt.
De bloedcirculatie van een zwangere vrouw stijgt omdat zuurstofrijk bloed naar de baby overgebracht wordt. Om de zuurstof te vervoeren verbindt ijzer zich met de rode bloedcellen.
Een lage ijzerinname zorgt ervoor dat de moeder:
- moe wordt
- er bleek uitziet
- problemen krijgt met ademen
In ernstige gevallen kan een laag ijzergehalte de groei van de baby aantasten. Gewoonlijk zullen artsen dus ijzersupplementen toevoegen (oraal of intraveneus). De volledige duur van de zwangerschap zullen ze ook meerdere keren het ijzergehalte meten.
In ernstigere gevallen kan een bloedtransfusie vereist zijn. Om bloedarmoede te voorkomen is goede voeding essentieel.
Tandvleesontsteking tijdens de zwangerschap
Tijdens het eerste trimester van de zwangerschap vermeerderen de bloeddoorstroming en het progesteronniveau. Dit kan bij zwangere vrouwen tandvleesontsteking veroorzaken.
Het wordt zelfs nog erger wanneer het moeilijk is om de tanden goed te poetsen als gevolg van de ochtendmisselijkheid. Hormonen veranderen ook de zuurgraad van het speeksel wat deze situatie nog ingewikkelder maakt. We raden dus aan om tijdens het eerste en het derde trimester de tandarts te raadplegen om de tanden te reinigen.
Natuurlijke behandelingen om tandvleesontsteking te voorkomen zijn ook een goed idee. Je kan bijvoorbeeld de tanden poetsen met zuiveringszout en honing aanbrengen op het tandvlees. Zo bescherm je de gezondheid van de mond.
Als een vrouw tijdens de zwangerschap haar mondhygiëne kan behouden, dan zal de tandontsteking meestal vanzelf verdwijnen na de bevalling.
Urineweginfecties
De zwangerschap zorgt voor hormonale veranderingen en de verschuiving van de bekkenstructuur. Die factoren brengen de natuurlijke verdedigingsmechanismen van een vrouw in gevaar. Ze beïnvloeden het bestrijden van bacteriën die de urineweg bevolken.
Dit kan uiteindelijk leiden tot urineweginfecties. Het is één van de vaak voorkomende aandoeningen tijdens de zwangerschap. Bij urineweginfecties treden onder andere de volgende symptomen op:
- Vaak plassen.
- Urine met een sterke geur of een troebel uiterlijk.
- Het gevoel dat de blaas niet volledig leeg is.
- Pijn in de onderbuik en de rug.
- Bloed in de urine.
- Koorts.
In sommige gevallen vertoont een vrouw geen enkel symptoom. Dit kan echter gevaarlijk zijn. De reden is dat het tot een miskraam of een vroegtijdige geboorte zou kunnen leiden.
Voor deze aandoening bestaan er natuurlijke behandelingen. Je moet echter altijd voorzichtig zijn wanneer je oplossingen met kruiden probeert.
Soms treden de infecties regelmatig op en reageren ze niet op een behandeling. Een arts zal dan een bacterie-cultuur-onderzoek laten uitvoeren om te bepalen wat de beste opties voor de moeder en de baby zijn.
Ook dit is een interessant artikel:
Remedies voor de behandeling van urineweginfecties
Vaginale infecties tijdens de zwangerschap
Tijdens de zwangerschap kunnen hormonale en lichamelijke veranderingen vaak tot urineweginfecties leiden. Die factoren kunnen ook vaginale infecties veroorzaken.
De vrouw kan een vaginale afscheiding hebben, die overvloedig is, een nare geur heeft en jeuk veroorzaakt. Pijn of een brandend gevoel tijdens de seks zijn nog andere mogelijke symptomen. Meestal zal een arts de behandeling voor deze symptomen bepalen.
In sommige gevallen zal het ook nodig zijn om een cultuur te laten ontwikkelen. Op basis hiervan kan de arts dan bepalen of de infectie een gevolg is van:
- bacteriën
- schimmels
- parasieten
- een combinatie hiervan
Meestal beveelt men vaginale zetpillen voor als behandeling om te vermijden dat de baby blootgesteld wordt aan medicatie.
Zwangerschapsdiabetes
De hormonale veranderingen zijn ook verantwoordelijk voor de veranderingen in de bloedsuikerspiegel van een zwangere vrouw. Als er sprake is van een genetische aanleg voor diabetes, dan kan diabetes tijdens de zwangerschap optreden en na de geboorte verdwijnen.
Naast honger, dorst en veel plassen zal een zwangere vrouw ook een aanzienlijke gewichtstoename en groei in de omvang van de baby ervaren (foetale macrosomie). Er kan ook te veel vruchtwater aanwezig zijn (polyhydramnion).
Deze complicaties kunnen tot de dood van de baby leiden als gevolg van ademhalingsproblemen na de bevalling. Ook kan de bevalling zeer moeizaam zijn als het kind meer dan 10 pond weegt.
Het kind kan in de toekomst ook diabetes ontwikkelen of aan overgewicht lijden. Om deze redenen mogen we zwangerschapsdiabetes niet licht opvatten.
Een arts zal een bloedsuikertest laten uitvoeren en een glucosetolerantietest laten uitvoeren. Als de resultaten positief zijn, dan moet de situatie door middel van een evenwichtig dieet onder controle gehouden worden.
Als veranderingen in het voedingspatroon onvoldoende zijn, dan zal de arts medicatie voorschrijven. Dit kunnen pillen zijn, maar soms is het noodzakelijk om tijdelijk insuline te spuiten.
Pre-eclampsie
Een verhoogde bloeddruk tijdens de tweede helft van de zwangerschap kan wijzen op het mogelijk ontstaan van pre-eclampsie. Dit is een vaak voorkomende aandoening tijdens de zwangerschap die echter voor een groter risico zorgt.
Pre-eclampsie staat immers op de tweede plaats van meest voorkomende oorzaken van overlijden bij zwangere vrouwen. Alleen gepaste medische zorg kan de complicaties vermijden die ermee gepaard gaan.
Het is mogelijk dat een vrouw met deze aandoening geen ernstige symptomen vertoont. Enkel door middel van regelmatige controle van de bloeddruk zal men het vaststellen.
Naarmate deze aandoening zich verder ontwikkelt, zal de zwangere vrouw vocht vasthouden. Ze kan ook last hebben van:
- hoofdpijn
- oorsuizen
- problemen met het zicht
- maagpijn
- toevallen
Als de bloeddruk 140/90 of hoger is, dan zal men een urinetest uitvoeren om de aanwezigheid van eiwitten vast te stellen. Dit bevestigt of er al of niet sprake is van pre-eclampsie.
Is dit wel het geval, dan zal een arts gewoonlijk de bevalling op gang brengen, mits de zwangerschap ver genoeg gevorderd is. Een andere mogelijkheid is dat de moeder totale bedrust voorgeschreven krijgt.
Dit is nodig om te vermijden dat het leven van de baby en de moeder gevaar lopen door de zwangerschap te laten verder duren.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Alemán Mondeja, Linet Diana, Caridad Almanza Martínez, and Octavio Fernández Limia. “Diagnóstico y prevalencia de infecciones vaginales.” Revista Cubana de Obstetricia y Ginecología 36.2 (2010): 62-103.
- Duarte-Gardea, María, et al. “Prevalencia, detección y tratamiento de la diabetes gestacional.” Revista Salud Pública y Nutrición 5.1 (2004).
- Enrile de Rojas, Francisco J., and Antonio Santos-Alemany. “Colutorios para el control de placa y gingivitis basados en la evidencia científica.” Rcoe 10.4 (2005): 445-452.
- Vargas, Víctor Manuel, Gustavo Acosta, and Mario Adán Moreno. “La preeclampsia un problema de salud pública mundial.” Revista chilena de obstetricia y ginecología 77.6 (2012): 471-476.
