Wat zijn de symptomen van leptospirose?
Zoönotische ziekten zijn ziekten die zich van dieren op mensen verspreiden. Onder deze ziekten is leptospirose de meestvoorkomende ter wereld. Waar bestaat deze ziekte uit? En wat zijn de symptomen? In dit artikel zullen we dit eens nader gaan bekijken.
Wat meer over leptospirose
Leptospirose is een zoönotische ziekte die ontstaat als gevolg van een infectie door een bacterie die bekend staat als leptospira. Volgens informatie die is gepubliceerd door de Panamerican Health Organization (OPS – Engelse link), zijn er elk jaar ongeveer 500.000 gevallen over de hele wereld.
De verspreiding van deze bacterie van de ene mens naar de andere is ongebruikelijk. In het algemeen treedt infectie op wanneer mensen in contact komen met de urine van geïnfecteerde dieren of met omgevingen die erdoor besmet zijn. Blijf lezen om meer te weten te komen over de oorsprong en de symptomen van leptospirose.
Leer over de ziekteverwekker die leptospirose veroorzaakt
Allereerst is het belangrijk om het micro-organisme te begrijpen dat deze ziekte veroorzaakt. We hebben het over een bacterie met de naam leptospira interrogans, die behoort tot de Spirochaeten.
Gezien de langwerpige, gedraaide vorm met een haakvormig flagellum aan beide uiteinden, is het gemakkelijk om ze onder een microscoop te verwarren met wormen. Het zijn echter eigenlijk prokaryote organismen of, met andere woorden, ze hebben maar één cel. Daarom is hun structurele complexiteit minder dan die van een ringworm.
Een complexe biologische cyclus
Wilde zoogdieren zoals bevers, vossen en wasberen zijn de belangrijkste reservoirs van de leptospira-bacterie. De overdracht is eenvoudig en vindt plaats wanneer een wond of slijmvlies in contact komt met de urine van een besmet dier.
Dit soort contact lijkt misschien onwaarschijnlijk. In tropische landen kunnen stedelijke ratten en muizen echter huisdieren infecteren, die het vervolgens doorgeven aan mensen.
Daarom kunnen mensen toevallige gastheren zijn van deze parasitaire bacterie. Het micro-organisme is niet in staat zijn ontwikkeling voort te zetten bij menselijke gastheren, maar kan wel ziekte veroorzaken.
De oorsprong van leptospirose
Zoals we al zeiden, is de kans op leptospirose in geïnfecteerde gebieden groot. Dat komt omdat het zich via de urine verspreidt en meer dan vier weken in water of op land actief kan blijven.
Volgens informatie die gepubliceerd is in de U.S National Library of Medicine (Engelse link), kunnen mensen deze ziekte oplopen door in contact te komen met water of land dat besmette urine bevat. Tegelijkertijd is er ook het risico van direct contact met besmette dieren.
Zodra de bacteriën ons lichaam binnendringen via onze slijmvliezen of oppervlakkige wonden, vermenigvuldigen ze zich tijdelijk in verschillende delen van het lichaam. Tot slot nestelt het zich in de lever en de nieren.
De klinische presentatie en symptomen van leptospirose
De incubatietijd van deze ziekte is tussen de zeven en twaalf dagen. Tijdens deze eerste fase zijn de symptomen van leptospirose vergelijkbaar met die van een verkoudheid. Afhankelijk van de ernst van de infectie en het serotype van de bacterie, kan de ziekte aanhouden met ernstigere symptomen.
Ernstigere symptomen van leptospirose kunnen de volgende zijn:
- Stijfheid in de nek
- Nierfalen
- Geelzucht
- Ademhalingsproblemen
De ziekte kan van enkele dagen tot enkele weken duren, afhankelijk van de ernst van elk geval. Voor je gemoedsrust is het echter belangrijk om te weten dat de meeste patiënten die deze diagnose krijgen, niet verder gaan dan de eerste fase.
In deze gevallen zijn de symptomen van leptospirose mild. Sommige gevallen zijn zelfs totaal asymptomatisch. Mensen met een verzwakt immuunsysteem, ouderen en mensen met geassocieerde pathologieën zijn doorgaans kwetsbaarder. Dat komt omdat bacteriën meer vrijheid hebben om zich voort te planten, waardoor ze moeilijk te elimineren zijn.
Risicofactoren
Op dit punt vraag je je misschien af bij welke groepen deze ziekte het vaakst voorkomt. Om je vraag te beantwoorden: gemeenschappen in lage-inkomenslanden met toegang tot besmet water lopen het grootste risico.
De simpele handeling van een besmet wild dier dat in een waterput urineert, is al voldoende om een endemische leptospirose te veroorzaken. Met andere woorden, een groot aantal gevallen bevindt zich vaak in dezelfde kleine geografische regio. Overstromingen kunnen ook de verspreiding van deze bacterie bevorderen, omdat hierdoor water wordt gemengd.
Moet ik mij zorgen maken over de symptomen van leptospirose?
Over leptospirose hoef je je in principe geen zorgen te maken. Het klopt dat deze zoönotische ziekte zeer wijdverspreid is en zowel ontwikkelingslanden als ontwikkelde landen treft. Het komt echter vaker voor in tropische streken waar geen controle op de watervoorziening bestaat.
Op individueel niveau zijn degenen die meer risico lopen onder andere mensen die werken met met kuddes vee of wilde dieren, boeren, enz. Door een reeks voorzorgsmaatregelen te nemen, kunnen ze zichzelf beschermen tegen infectie.
De bacteriën kunnen het lichaam immers niet binnendringen zonder dat vuile handen in contact komen met slijmvliezen of door besmet water te drinken.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Leptospirosis, wikipedia. Recogido a 4 de junio en https://es.wikipedia.org/wiki/Leptospirosis
- Hookey, J. V. (1991). Leptospira and leptospirosis. Journal of Biological Education, 25(3), 169–172. https://doi.org/10.1080/00219266.1991.9655201
- Vinetz, J. M. (1997). Leptospirosis. Current Opinion in Infectious Diseases. https://doi.org/10.14238/sp3.3.2001.163-7
- Haake, D. A., & Levett, P. N. (2015). Leptospirosis in humans. Current Topics in Microbiology and Immunology, 387, 65–97. https://doi.org/10.1007/978-3-662-45059-8_5