Tubaligatie: kenmerken en procedure
Tubaligatie is een chirurgische procedure die de doorgang van de eileiders van een vrouw afsluit, zodat ze niet langer vruchtbaar is. Het is een efficiënte anticonceptiemethode omdat het de doorvoer van sperma door de eileiders blokkeert, zodat er geen bevruchting van een eicel plaats kan vinden.
Het heeft op geen enkele manier invloed op de menstruatiecycli, maar dient alleen om het sperma buiten het ovariumgebied te houden.
In tegenstelling tot andere methoden is tubaligatie een permanente oplossing. Bij sommige methoden kan het worden teruggedraaid, maar deze zijn ongebruikelijk en omvatten een nieuwe chirurgische procedure. We kunnen dus zeggen dat deze operatie in het algemeen een permanente anticonceptiemethode is.
De effectiviteit van tubaligatie is vrij hoog. Over het geheel genomen geven schattingen aan dat één op de honderd vrouwen na het eerste jaar na deze operatie toch zwanger kan worden. Het zwangerschapspercentage gezien over 10 jaar is 1,8%, wat erg laag is.
Tubaligatie – de procedure
Artsen moeten eerst pre-operatieve tests uitvoeren voordat ze deze procedure aanbevelen. Ze moeten de bloed- en hartstatus van de patiënt evalueren om erachter te komen of ze geschikt zijn voor anesthesie en om de procedure te ondergaan.
Ze gebruiken anesthesie, die lokaal of geheel kan zijn. De chirurg zal beginnen met de operatie zodra het gebied gevoelloos is. Op dit moment is videolaparoscopie de meest gebruikelijke techniek.
Als de chirurg begint zal hij kleine incisies in de buik maken en vervolgens zijn chirurgische instrumenten inbrengen om zijn bewegingen te begeleiden. Hij zal ook wat gas gebruiken om de organen uit te laten zetten en werkt dan aan eileiders met behulp van een schaar en kleine klemmen.
De chirurg kan de eileiders dichtbranden of dichtvriezen om ze af te sluiten. Ook kan hij het dichtmaken met behulp van een haakje of met een speciale ring die voor dit doel is ontworpen.
Het herstel na de procedure is vrij snel. Meestal mag een vrouw op dezelfde dag als haar interventie alweer naar huis. Het is niet nodig om in de kliniek of het ziekenhuis te overnachten.
Lees ook eens:
Zeven vragen over het vrouwencondoom
Wanneer kies je voor tubaligatie?
Deze operatie kan bijna op elk moment worden uitgevoerd, zolang er geen andere gezondheidsproblemen zijn en als de vrouw op dat moment niet zwanger is. Het hangt dus voornamelijk af van de beslissing van de vrouw die de procedure zal ondergaan. Vanuit het perspectief van de medische specialisten gezien, zijn dit de drie beste momenten om het te doen.
1. Wanneer de vrouw niet zwanger is
Deze periode omvat elk moment waarop een vrouw niet zwanger is of na de bevalling. De vrouw kan al kinderen hebben of nog geen kinderen hebben. De arts plant de operatie tijdens de eerste dagen van de menstruatiecyclus.
Ze plannen het op deze manier omdat er tijdens de eerste week na de menstruatie minder doorbloeding in het weefsel is. Het is dus comfortabeler voor de chirurg om het dan te doen.
2. Tijdens een keizersnede
Een zwangere vrouw die na de bevalling voor een tubaligatie kiest, kan een keizersnede plannen die ook deze procedure omvat. Daar de vrouw dan toch op de operatiekamer ligt en gebruik maakt van de anesthesie, kan de arts wat extra tijd besteden om de eileiders te blokkeren.
3. Postpartum
Wanneer een zwangere vrouw besluit om later een tubaligatie te ondergaan, nadat eerst haar geboorte via het vaginale kanaal plaatsvindt, dan zou ze dit de eerste 48 uur na de bevalling in kunnen plannen. Het grootste voordeel is dat ze al in het ziekenhuis ligt.
Postoperatieve zorg na tubaligatie
Een vrouw heeft onmiddellijk rust nodig na deze procedure. Ze mag geen externe inspanningen of abrupte bewegingen maken. Bij thuiskomst moet de vrouw aan de indicaties van de arts denken wat de tekenen of symptomen waar ze op moet letten betreft.
Ze moet bijvoorbeeld onmiddellijk een arts raadplegen als ze koorts, obstipatie of zeer hevige buikpijn heeft. Ook moet ze contact opnemen met haar arts als er sprake is van een intense vieze afscheiding of als er pus in de chirurgische wond zit.
Een vrouw dient zich gedurende de eerste week na tubaligatie te onthouden van geslachtsgemeenschap. Hoe dan ook, denk er ook aan dat dit soort anticonceptiemethode niet beschermt tegen seksueel overdraagbare aandoeningen.
Deze procedure leidt op de lange termijn niet tot dramatische veranderingen bij een vrouw. De mythen over vrouwen die aankomen of minder plezier ervaren tijdens seks na deze procedure zijn precies dat: mythen. Er zijn geen wetenschappelijke studies die dergelijke verklaringen sterk kunnen ondersteunen.
Raadpleeg dus een arts als je tubaligatie overweegt en denkt dat in jouw geval dit de juiste anticonceptiemethode is. Je gynaecoloog kan je er meer over vertellen en eventuele vragen beantwoorden.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Pecheny, Mario, et al. “Ligadura y vasectomía: obstáculos para su accesibilidad.” AL Kornblit, AC Camarotti y G. Wald (comp.), Salud, Sociedad y Derechos (2012): 315-338.
- del Río Fortuna, Cynthia. “Elecciones en anticoncepción quirúrgica: una mirada sobre la relación entre la técnica y la persona.” Runa 30.1 (2009): 79-95.
- Gervaise, A., and H. Fernandez. “Técnicas de esterilización femenina.” EMC-Cirugía General 11.1 (2011): 1-10.
