Technieken voor geassisteerde voortplanting

Geassisteerde voortplanting is een manier voor paren met vruchtbaarheidsproblemen om kinderen te krijgen. Lees verder om erachter te komen waar het allemaal over gaat.

Geassisteerde voortplanting omvat een reeks technieken en medische behandelingen om zwangerschap te vergemakkelijken. In wezen is het een methode om een eicel te bevruchten van een stel dat kinderen wil maar waarvan een van beide onvruchtbaar is.

Er zijn verschillende manieren om dit te doen. Ze hebben echter allemaal sperma en een eicel nodig om een embryo te produceren die men in het lichaam van de vrouw insemineert. Lees verder voor een gedetailleerde uitleg van geassisteerde voortplantingstechnieken.

Technieken voor geassisteerde voortplanting

Over het algemeen zijn er drie technieken om bevruchting in een laboratorium te bereiken. Ze leiden allemaal tot verschillende resultaten, en hebben zowel voor- als nadelen. We zullen deze technieken hieronder verder omschrijven.

Kunstmatige inseminatie

Deze techniek bestaat uit het inbrengen van een spermamonster in het vrouwelijke voortplantingssysteem. Het doel is om de bevruchtingscapaciteit van het sperma te ondersteunen. De vrouw moet ten minste één eileider hebben die eicellen produceert. Er zijn twee opties om deze techniek te gebruiken: inseminatie met sperma van de echtgenoot of van een donor.

Om dit te doen, moet het aantal eicellen worden verhoogd door de eierstokken te stimuleren met medicijnen. Het verkregen spermamonster moet een grote hoeveelheid sperma van goede kwaliteit bevatten. Daarom wordt seksuele onthouding gedurende ten minste drie dagen aanbevolen.

Ook passen ze een behandeling op het spermamonster toe om maximale kwaliteit te garanderen. Wanneer het monster klaar is, insemineert de arts het in de baarmoederhals met een speciale katheter die in de baarmoeder gaat om het sperma in te brengen. Vervolgens verwijdert men de katheter.

De procedure werkt als er een afname is van het aantal spermatozoa of veranderingen in hun mobiliteit of morfologie. Ook als er misvormingen zijn in het mannelijke voortplantingssysteem als gevolg van trauma. Het gebruik ervan is ook mogelijk bij ejaculatiestoornissen en spermaveranderingen. Men kan het ook gebruiken bij vrouwelijke problemen zoals:

• een verandering van het baarmoederhalsslijm.
• de aanwezigheid van anti-sperma-antilichamen.
• vernauwing van de baarmoederhals.
• vaginale disfuncties.

In-vitrofertilisatie (IVF)

Deze methode bestaat uit het reproduceren van het bevruchtingsproces in een gespecialiseerd laboratorium (Spaanse link). Hiervoor extraheren de technici de eitjes en het sperma en bewaren ze in een omgeving die bevorderlijk is voor bevruchting. Deze techniek is meestal voor gevallen met:

• een slechte spermakwaliteit.
• geblokkeerde eileiders.
• ernstige endometriose.
• steriliteit met onbekende oorzaak.

Artsen doen vooraf onderzoek bij een paar. Vervolgens stimuleren ze de eierstokken met hormonen, halen de rijpe eicellen eruit, insemineren ze met het sperma en doen dan een kweek om te evalueren of de bevruchting succesvol was. Twee tot zes dagen later brengen ze de embryo’s over naar de baarmoeder van de vrouw.

ICSI (Intracytoplasmatische sperma-injectie)

Met behulp van een micro-injectie brengen technici sperma in de eicel om de bevruchting te vergemakkelijken. ICSI is een hulpmethode voor in-vitrofertilisatie en wordt vooral gebruikt als het sperma van slechte kwaliteit is.

Rijpe eicellen zijn geschikt voor micro-injectie. Het bestaat uit het nemen van een enkele spermacel met een micro-injectiepipet en dit vervolgens in eitje inbrengen. Dit alles wordt gedaan terwijl de arts door een speciale microscoop kijkt.

De voordelen van geassisteerde voortplanting

Afhankelijk van de omstandigheden zijn er tal van voordelen van geassisteerde voortplanting. De belangrijkste is de mogelijkheid om kinderen te krijgen voor onvruchtbare stellen, alleenstaanden en paren van hetzelfde geslacht .

Een ander voordeel is de mogelijke planning om erfelijke ziekten te voorkomen door een genetische diagnose vóór de implantatie. Dit is een reeks procedures die zijn ontworpen om de genetische kenmerken te bepalen van de embryo’s die zijn verkregen door in-vitrofertilisatie. Men doet dit allemaal om geen in de baarmoeder in te brengen dat genetische problemen heeft.

De nadelen van geassisteerde voortplanting

Geassisteerde voortplanting is meestal duur en afhankelijk van waar iemand woont worden deze kosten niet gedekt of slechts voor een beperkt aantal pogingen. Bovendien kunnen er complicaties optreden, afhankelijk van de gebruikte methoden (Spaanse link).

Ovarieel hyperstimulatiesyndroom is een van de belangrijkste complicaties. Het treedt op wanneer de buik van de vrouw opzwelt en de eierstokken uitzetten. Het kan gepaard gaan met misselijkheid, braken en buikpijn. Ook kunnen pijnloze vaginale bloedingen optreden na folliculaire aspiratie of het inbrengen van de embryo.

Er bestaat ook de mogelijkheid op zwangerschappen van meerlingen en laesies in de organen dichtbij de eierstokken, zoals de blaas, darm of bloedvaten bij het terugplaatsen van meer dan één embryo. Wat betreft het risico op een miskraam, er is een kans van 12 tot 17% op een miskraam bij IVF.

In het geval van complicaties als gevolg van kunstmatige inseminatie, kunnen krampachtige pijn, lichte bloedingen, misselijkheid en braken of bekkeninfectie optreden wanneer er een voorgeschiedenis is van verstopping in de eileiders. Dit kan ook optreden als er een actieve cervicovaginale infectie is.

Daarnaast zijn er bio-ethische debatten over de kwestie van de selectie van ‘geschikte’ en ‘ongeschikte’ embryo’s, evenals discussies over het gebruik van spermadonaties die mogelijk afkomstig zijn van een overleden persoon.

In ieder geval helpt geassisteerde voortplanting individuen en paren met problemen om zwanger te worden. Het is een behoorlijke wetenschappelijke vooruitgang die het krijgen van kinderen voor veel mensen mogelijk maakt!