Grenzen stellen in de kindertijd: een daad van liefde

Wanneer en hoe de grenzen van de kindertijd worden bepaald, is een veelvoorkomende vraag. De uitdaging is om de beste modellen hiervoor te vinden. Laten we het eens proberen!

In de kindertijd grenzen stellen is iets dat de ouders gewoonlijk implementeren, hoewel andere volwassenen het ook kunnen doen. Grenzen vervullen het doel om de reacties van kinderen te regelen en bieden hen referentiekaders.

‘Nee’ zeggen is bij veel gelegenheden essentieel en professionals raden je aan om in dat geval ook een korte uitleg te geven waarom dit zo is. Naarmate de jaren verstrijken en kinderen groeien, kunnen deze grenzen in schaal en verhouding variëren en ook in de verschillende mechanismen die ze bepalen.

Van een driftbui tot de mogelijkheid om te onderhandelen over toestemming en uitstapjes, je moet het stellen van deze grenzen in de loop van de jaren herzien. Wat moet je nog meer weten? We zullen je er gedetailleerd over vertellen.

Grenzen in de kindertijd zijn een nuttig hulpmiddel voor de ontwikkeling van kinderen

Omdat ik het zeg

Grenzen stellen in de kindertijd is doorslaggevend om het gedrag van kinderen te reguleren. ‘Omdat ik het zeg’ is een uitdrukking die diep geworteld is in het ouderschap. Het laat echter misschien niet veel ruimte voor discussie, tenzij je herhaalde uitleg niet de verwachte resultaten oplevert.

Zeg in plaats daarvan: “Omdat ik het zeg en ik ben je moeder/vader, en aangezien ik verantwoordelijk ben voor je welzijn, vind ik het niet gepast om dit of dat te doen of om daarheen te gaan.” In een artikel geschreven door Josep Cornellà i Canals (Spaanse/Engelse link) benadrukt hij dat:

Leren kinderen van grenzen?

Leren mensen van grenzen? En zo ja, wie leert ze dat? Er is geen eenduidig antwoord. Af en toe kan het verslag van de ouders over hoe hun vrienden of andere familieleden grenzen stellen, evenals een prettige of traumatische herinnering aan hun eigen jeugd, als leidraad dienen voor wat wel en niet te doen.

Grenzen in de kindertijd als generatoren van eigenwaarde

Grenzen stellen (Engelse link), wanneer dit plaatsvindt binnen een kader van liefde en geduld, dan bevordert het zelfrespect. Op dezelfde manier kun je zeggen dat wanneer kinderen een driftbui hebben, ze eigenlijk om een grens schreeuwen.

De manier waarop kinderen en de volwassenen die verantwoordelijk voor hen zijn driftbuien verwerken, kunnen ook een spiegel worden waarbij kinderen erin slagen om moeilijkheden het hoofd te bieden.

Gezonde en ongezonde grenzen in de kindertijd

Het is belangrijk om gezonde grenzen van ongezonde te onderscheiden, en dan zullen de resultaten bij het opvoeden van kinderen bevredigender zijn. In die zin kunnen we stellen dat sommige grenzen gezond zijn en andere niet. Het zijn duidelijk de gezonde grenzen die tot bevredigende resultaten kunnen leiden.

Conclusie

• Grenzen stellen in de kindertijd is duidelijk een daad van liefde, vergelijkbaar met het inenten van kinderen tegen ziekten.
• Het is essentieel dat je je geduld niet verliest wanneer je een grens moet stellen. Dit komt omdat als je dit doet in een staat van woede, je geen goed perspectief zult hebben. Je kan dan ook minder goed een grens stellen.
• Concentreer je op niet meer dan twee problemen als het gaat om het stellen van een grens om de effectiviteit niet te verliezen.