5 trauma's uit de kindertijd
Het komt vaak voor, helaas, dat onze emotionele gezondheid beschadigd is door onze kindertijd. We zijn ons vaak niet bewust van wat ons dwarszit, wat onze duizeligheid veroorzaakt of waar we bang van zijn. Dit kunnen echter zomaar emotionele wonden uit de kindertijd zijn.
In veel gevallen is de oorzaak iets dat we in de kindertijd hebben meegemaakt. Het zijn wonden die veroorzaakt worden door een aantal van onze eerste ervaringen met de wereld. Hier zijn we meestal nog niet zijn genezen.
Emotionele wonden uit de kindertijd
Emotionele wonden uit de kindertijd zijn de gevolgen van pijnlijke ervaringen die onze volwassen persoonlijkheden vormen, evenals wie we zijn en hoe we omgaan met tegenslag.
We moeten ons er bewust van zijn en deze wonden niet bedekken. Hoe langer we de genezing tegenhouden, hoe dieper ze worden. De angst om het lijden opnieuw te beleven, veroorzaakt dat we honderden verschillende maskers bedenken die onze voortgang in het leven hinderen. Dit is precies wat we moeten vermijden.
Verraad, vernedering, wantrouwen, verlating, onrecht… Dit zijn een aantal van de wonden waar Lisa Bourbeau ons voor waarschuwt in haar boek De vijf wonden die ons ervan weerhouden onszelf te zijn. Laten we eens kijken.
1. Verlatingsangst
Verlating is de grootste vijand van mensen die dit hebben meegemaakt in hun jeugd. Stel je voor hoe pijnlijk het moet zijn voor een kind om bang te zijn om alleen te zijn, geïsoleerd en onbeschermd in een onbekende wereld.
Het gevolg is dat het kind, als deze volwassen wordt, er alles aan zal doen om verlating te voorkomen. Daarom zullen mensen die dit meegemaakt hebben de neiging hebben om hun partners en projecten vroegtijdig te verlaten. Hierdoor blijft het leed echter alleen maar voortbestaan.
Het komt vaak voor dat mensen op de volgende manier denken en spreken: “Ik verlaat je voordat je mij kunt verlaten,” “niemand steunt me, dus ik zal dit ook niet steunen,” “als je me verlaat, zul je niet terugkomen…”
Deze mensen moeten met hun verlatingsangst om leren gaan. Ze moeten hun angst om alleen te zijn en de afkeer tegen lichamelijk contact (omhelzingen, kussen, seksueel contact) leren aanpakken.
Deze wond is echter niet zo makkelijk te genezen. E en goed begin is echter om de angst onder ogen te zien. Zo kun je een positieve dialoog ontwikkelen.
2. De angst voor afwijzing
Deze wond voorkomt dat we onze gevoelens, gedachten en ervaringen kunnen accepteren. De verschijning hiervan in de kindertijd wordt veroorzaakt door afwijzing door de ouders, familie of gelijken. De pijn die wordt veroorzaakt door deze wond voorkomt dat het kind een gezond gevoel van eigenwaarde en eigenliefde kan ontwikkelen.
Het veroorzaakt gedachten over, over niet gewenst zijn en over zelfverlaging. Het afgewezen kind voelt zich alsof hij genegenheid en begrip niet verdient. De angst om dit leed opnieuw te ervaren leidt tot verdere gevoelens van isolatie.
Het is waarschijnlijk dat iemand die als kind werd afgewezen een verlegen en ongrijpbare volwassene is. Om deze reden moeten we de interne angsten die tot paniek leiden, verwerken.
Als dit het geval is voor jou, maak je dan zorgen over je eigen gedrag en neem beslissingen voor jezelf. Elke keer dat het gebeurt, zal het minder lastig voor je zijn als mensen weggaan.
Probeer het overigens niet te persoonlijk op te vatten als mensen je een keer vergeten uit te nodigen. Jij bent de enige persoon die je nodig hebt om je leven te leiden, ondanks wat je wonden uit de kindertijd je laten denken.
3. Vernedering
Deze wond wordt veroorzaakt wanneer we de afkeuring en kritiek van anderen voelen. We kunnen deze problemen bij kinderen creëren door ze te vertellen dat ze dom, slecht of te dik zijn, of door het bespreken van hun problemen in het bijzijn van anderen (iets dat helaas zeer vaak voorkomt).
Dit vernietigt ongetwijfeld het gevoel van eigenwaarde van een kind. Ook belemmert het de ontwikkeling van een gezonde eigenwaarde.
Dit resulteert vaak in een afhankelijke persoonlijkheid. Daarnaast wordt men op die manier sneller een egoïstische tiran. Dit fungeert als een afweermechanisme. Dit kan zelfs zo ver gaan dat het kind anderen begint te vernederen om een beschermend schild te creëren.
Als je geleden hebt onder dit soort ervaringen moet je werken aan je eigen onafhankelijkheid en vrijheid. Ook zul je je eigen behoeften en angsten moeten leren begrijpen en prioriteiten leren stellen.
Ook interessant:
Aan alle sterke, onafhankelijke vrouwen: blijf zoals je bent
4. Verraad of angst om anderen te vertrouwen
Deze wond wordt geopend wanneer mensen die dicht bij het kind staan hun beloftes verbreken, wat leidt tot gevoelens van intense teleurstelling. Als gevolg daarvan veroorzaakt het wantrouwen dat kan leiden tot jaloezie en andere negatieve gevoelens. Hierbij voelt iemand zich niet waardig van de beloften en wat anderen te bieden hebben.
Deze problemen uit de kindertijd leiden tot controlerende persoonlijkheden en perfectionisme in de volwassenheid. Het zijn mensen die alles in vast willen zetten zonder losse eindjes, zodat er niets aan het toeval over wordt gelaten.
Als je dit soort wonden uit de kindertijd hebt overgehouden, voel je waarschijnlijk de behoefte om een zekere controle op anderen uit te oefenen. Dit wordt vaak versterkt door de aanwezigheid van een sterk karakter. Het is echter een afweermechanisme, een beschermend schild tegen teleurstelling.
Dit komt vaak tot uiting in hoe deze mensen zich gedragen. In het gedrag worden hun vooroordelen immers zichtbaar. Dit soort mensen moeten werken aan geduld en verdraagzaamheid. Ook hebben ze te leren om alleen te zijn en verantwoordelijkheden aan anderen over te dragen.
Zie ook:
Hoe ga je om met teleurstellingen?
5. Onrecht
Gevoelens van onrechtvaardigheid worden ervaren in een omgeving waar de belangrijkste verzorgers koud en autoritair zijn. Deze veeleisende persoonlijkheden genereren gevoelens van machteloosheid en zinloosheid, zowel tijdens de kindertijd en als de volwassenheid.
Albert Einstein vatte dit idee samen met dit bekende citaat:
“We zijn allemaal genieën, maar als je een vis beoordeelt op zijn vermogen om een boom te beklimmen, zal hij zijn hele leven geloven dat hij stom is.”
Als gevolg hiervan kunnen zij die dit soort pijn ervaren, stijf worden en alles zwart-wit gaan zien. Deze mensen proberen meestal belangrijk te zijn en veel macht of succes te bereiken. Ze kunnen fanatisme ontwikkelen voor orde en perfectionisme. Ze hebben vaak radicale ideeën, waardoor het moeilijk voor hen wordt om zekere beslissingen te nemen.
Om dit soort problemen aan te pakken moeten deze mensen werken aan hun achterdocht en mentale stijfheid. Dit om flexibeler te worden en vertrouwen in anderen te krijgen.
Nu jij de 5 wonden uit de kindertijd kent die invloed kunnen hebben op je welzijn, je gezondheid en de mogelijkheid om je te ontwikkelen als individu, kun je beginnen te genezen.
De eerste stap, zoals met alles in het leven, is om de wonden in ons te accepteren, onszelf toestemming te geven om boos te zijn en vooral de tijd nemen om te genezen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Fernáez, S., Saguy, T., & Halperin, E. (2015). The paradox of humiliation: The acceptance of an unjust devaluation of the self. Personality and Social Psychology Bulletin. https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0146167215586195
- Morgan, T. A., & Clark, L. A. (2012). Dependent Personality (Disorder). In Encyclopedia of Human Behavior: Second Edition. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/B9780123750006001282?via%3Dihub
- Stamateas, B. (2012). Heridas emocionales. B De Books.
- Soler, J., & Conangla, M. M. (2004). La ecología emocional. Amat. Barcelona.
- Torres, W. J., & Bergner, R. M. (2010). Humiliation: Its Nature and Consequences. Journal of American Psychiatric Law. https://www.researchgate.net/profile/Raymond_Bergner/publication/44668302_Humiliation_Its_Nature_and_Consequences/links/0fcfd5002e9b82246e000000.pdf