Alvleesklierkanker behandelen met nieuw molecuul

Een nieuwe molecuul die is ontwikkeld door onderzoekers aan Stanford University is een van de beste bondgenoten in de strijd tegen eierstok- en alvleesklierkanker.

Het Stanford Medicine College aan de universiteit van Stanford in Californië heeft iets geweldigs ontwikkeld. Zij hebben namelijk een molecuul ontworpen die wellicht één van de beste bondgenoten wordt in de strijd tegen eierstok- en alvleesklierkanker…

En dit kan bovendien gebeuren in slechts een kwestie van maanden.
Op dit moment is de molecuul nog in een erg experimentele fase, maar de resultaten van de testen op laboratoriumratten zijn erg positief. Het stopt niet alleen de opmars van kanker, maar veroorzaakt ook regressie.

De studie is gepubliceerd in verschillende bronnen, inclusief Stanford Medicine. De wetenschappers zijn erg hoopvol dat we in de toekomst een geneesmiddel kunnen vinden voor deze veelvoorkomende ziekten.

Een ‘honkbalhandschoen’ tegen eierstok- en alvleesklierkanker

De molecuul wordt ‘de honkbalhandschoen’ genoemd. Dit is zowel hoe het zich presenteert als hoe het handelt. Eerst heeft het aas nodig om de kankercellen te pakken te krijgen.

Later zal het ze uit het spel verwijderen, net als een honkbalhandschoen die ze wegneemt.

Amato Giaccia is de leider van deze belangrijke studie. Hij en zijn team proberen nieuwe aandachtspunten voor de behandeling van eierstok- en alvleesklierkanker te vinden. 

Deze twee ziekten hebben veel gemeen. Daarom heeft Giaccia besloten om een studie op te zetten die gebruikt kan worden voor behandeling van deze twee kankersoorten. Dit is wat ze gemeen hebben:

• Beide ziekten zijn normaal gesproken erg moeilijk op te sporen in het beginstadium. Ook hebben zij de neiging om snel te verergeren. 
• De tumoren komen voor op de eierstokken of alvleesklier. Wanneer de tumoren zijn ontdekt, worden de aangetaste delen operatief verwijderd. 
• Daarna ondergaat de patiënt verschillende chemotherapieën en bestralingen. 

• Deze behandelingen zijn doorgaans erg agressief. De patiënt wordt hierdoor erg verzwakt.  Helaas beloven deze behandelingen niet dat de kanker niet meer terug komt.

Laten we een kijkje nemen hoe dit molecuul functioneert en hoe het mogelijk kan zijn dat dit medicijn de behandeling tegen kanker kan veranderen.

De molecuul die kankercellen elimineert

Zoals we hebben benoemd, verergeren zowel eierstok- als alvleesklierkanker erg snel. Wanneer de patiënt gediagnosticeerd is, zijn misschien andere organen ook al aangetast door de kanker.

• Wanneer kanker uitgezaaid is, is dit een grote uitdaging voor onderzoekers. Tevens belast dit ook de gezinnen en de patiënten erg met angst en zorg.
• Tot nu toe zijn de meeste medische studies gericht op het vinden van een manier om de opmars van kanker te vertragen en tevens de patiënt een goede kwaliteit van leven te geven.
• Echter, arts Amato Giaccia en zijn team hebben een molecuul ontdekt die niet alleen de tumorgroei vertraagt, maar tevens ook regressie laat zien.

De molecuul gedraagt zich als lokaas. Hij is gecombineerd met eiwitten van de zesde gen en stopt de tumorgroei en vernietigt de tumoren.

•  Dit komt doordat de werking van de tyrosinekinasereceptoren wordt gestopt. Dit is een essentieel onderdeel voor de overleving en de groei van de kankercellen.
• Dit molecuul, ook wel ‘de honkbalhandschoen’, ent de patiënt als het ware in tegen de kanker. Dit is vooral werkzaam en efficiënt wanneer de behandeling wordt gecombineerd met chemotherapie.

Hierdoor vernietigt het molecuul de tumoren en raakt de ziekte in regressie.

Verwachtingen voor de toekomst

De studie is nog in een experimentele fase. Tot nu toe zijn de resultaten alleen behaald bij tests op dieren. We wachten intussen nog op de overstap naar klinische proeven.

Immers zijn er zijn eierstok- en alvleesklierkankerpatiënten die wachten op een behandeling voor hun ziekte.

Op dit moment is de molecuul benoemd tot MYD1-72. Onderzoekers hopen dat het de volgende voordelen gaat geven:

• Het kan worden aangeboden als een minder agressieve, aanvullende behandeling. De nieren van de patiënten en het immuunsysteem zullen niet dusdanig worden aangetast met het gebruik van deze molecuul.
• MYD1-72 heeft geleid tot een verbetering van 95% voor ziekten die niet in een vergevorderd stadium waren bij dieren.
• In gevallen van vergevorderde, uitgezaaide kanker,  is het slagingspercentage 51%. Echter, in ernstige gevallen zouden de artsen nog steeds kiezen voor een combinatie met chemotherapie om de kanker te kunnen verminderen.

De klinische tests zullen in de nabije toekomst starten. De hoop is dat de resultaten verbluffend positief zijn.

De onderzoekers die de leiding over dit onderzoek hebben, voorzien dat de ontwikkeling van nieuwe molecules, of ‘honkbalhandschoenen’, andere kankersoorten ook kan behandelen. 

Ondertussen zullen wij klaar zitten voor de nieuwe ontwikkelingen.